ไอ้บู้

พิมพ์ตั้งนาน หายโม้ดด เพราะเหตุผิดพลาดทางautosave ฮือๆ T__T

อ่ะ พิมพ์ใหม่อีกรอบ สวัสดดีพี่น้องประชาชนนะครับผม หายไปนานหลายวันเลย หลักๆก็ ไม่มีอะไรมากครับ ไม่มีอะไรจะเขียนและก็ไปสัมมนาที่พัทยามาด้วย
ไปพัทยางวดนี้ ก็อบรมทั่วไปล่ะครับ นั่งฟังอะไรไม่รู้แม่งทั้งวัน ปวดกบาลมากๆ ผมว่ามันเหนื่อยกว่ามานั่งทำงานปรกติซะอีกนะครับ

ได้อู้สัมมนาไปทานseafoodมาด้วยนะครับ สองวันนี่ฟาดกุ้งไปตั้ง3โลกว่าแน้ ใจนึงก็อร่อย ใจนึงก็สงสารกุ้ง เพราะว่าที่ร้านล่อควักออกมาจากบ่อแล้วเอาไปปิ้งเลย ฮ่วย ไม่ต้องสดขนาดน้านก็ได้ม้างงคุณเพ่

เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะครับ ที่ผมรู้สึก"เอียนและเบื่อกุ้ง" (ไฮโซเมิ่กกก)ไปโลด...

ที่ประทับใจอีกอย่างนะครับ ไปพัทยงวดนี้ ผมมีโอกาสได้ลองทำอะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ทำและได้ทำมาก่อนในบรรพชาตินี้ แบบว่ากูอยากจะเก็บเอาไปโม้ให้ลูกหลานฟังเป็นเกรียติวงศ์ตระกูล(มึงจะมีเรอะฟระคะ ลูกเอยหลานเอย) (เอ๊ะ ว่าแต่อะไรฟระคะ 555)

อ้อ แล้วได้ไปลองร้าน ริมผา ลาภิน(หรือพินฟระ) มาด้วยนะครับ
บรรยากาศเริ่ด อาหารอร่อย ราคากระเป๋าฉีกกกกแต่พองาม สมราคาคุยจริงๆครับผม ยังไงใครผ่านไปก็เชิญไปลองกันดูนะครับ ร้านนี้อยู่บนหน้าผาและโค้งอ่าวพัทยาเลยครับผม

เจ้าของร้านคือคุณ linda crossนั่นเอง ประทับใจมาก เธอพูดไทยชัดเจนมากจนน่าตกใจ เพราะมันขัดกับหน้าฝรั่งของเธอนั่นเอง เบอร์ร้านนะครับ 038-235-515 ยังไงก่อนไป โทรไปจองกันก่อนนะครับ เพราะว่าเสาร์อ.คนจะเยอะมากๆ ผมต้องรอตั้ง5คิว รอจนกระเพราะครากไปโลดแน่ะคร้าบบ


อ่ะเข้าเรื่อง วันนี้มีเรื่องไอ้บู้มาเล่าให้ฟังกันครับผม

หลายท่านอาจจะคิดไปถึงว่า ไอ้บู้เนี่ย เป็นน้องหมาน้องแมว อีเก้ง เลียงผา สมเสร้๗ ช้างน้ำ โคนม สัตว์เลี้ยงในบ้านท่านแต่ประการใด ฯลฯ


ไอ้บู้ นางเอกของเรื่องนี้ คือ Toyota viosสีเงินคันงามของพี่ที่ทำงานคนสวยของผมนั่นเองครับ

พี่หนร. (หอยนางรม -นามสมมุติ)เพิ่งจะได้เปิดซิง น้ำ(มันเครื่อง)แตกกระจายน้องบู้เมื่อประมาณต้นปีทีผ่านมานี่เองครับ
ไอ้บู้ แต่มีพระนามเดิมว่าน้องบาร์บี้ ณ เชียงมุ้ง ครับผม บ.เราถอยน้องบาร์บี้ออกมาให้เป็นรถประจำตำแหน่งของพี่หนร.ครับ

เริ่มแรกพี่หนร.ค่อนข้างจะเห่อแดกกับนางสาวบาร์บี้มากมาย ว่างเมื่อไหร่จะต้องเป็นทาถู ทาถู ขัดเงา เข็ดโน่นนี่อยู่ร่ำไป

แน่นอนสิยะ เพราะน้องบี้เนี่ย เป็นรถใหม่คันแรกในชีวิตอิช้านนะเคอะ และอิช้านต้องใช้ไปอีกนานจวบจวนสิ้นรัชสมัยของดิ๊นที่นี่นะเคอะ

พี่หนร.เห่อขนาดที่ว่า แกเปรยๆ อยากจะเอาLancomeมาทาเคลือบเงาน้องบี้ให้มันรู้แล้วรู้แร่ดไป ลูกสาวชั้น สวยงามเปล่งกระกายรัศมีวีออสมากกว่าใครในสามหล้า...

ช่วงนั้นนะครับ แกบอกว่า ชีวิตแกเนี่ยโคตรสมบูรณ์พูนสุข ชีวิตอบอุ่นอย่างแรง แกมีทั้งลูกสาว คือน้องบาร์บี้ ณ เชียงมุ้ง และลูกชาย ชื่อ Lucky พันธุ์Goldenสุดหล่อวัยคะนองหนึ่งหนุ่ม พร้อมหน้าพร้อมเพรียมกันที่ฮวงซุ้ยประจำตระกูลบ้านแก


เวลาผ่านไป แตร่ง แตร๊งงง แตร๋งงงง....


ก็ไม่ทราบด้วยเหตุอาเพศประการใด อาจจะเพราะสีเงินของน้องบี้เนี่ย ไม่ถูกฉโลกกับพี่หนร. รึเปล่าก็ไม่ทราบนะครับ
น้องบี้ ทำความเดือดร้อนให้พี่หนร.อยู่เนืองๆ...

ในรอบสามเดือนถัดมา ผมได้รับแจ้งว่าน้องบี้เนี่ย ประสบอุบิติเหตุไปประมาณ5ครั้งได้ ด้วยเหตุสุดวิสัย ดังต่อไปนี้ แต๊นนน

โดนที่กั้น(ตอนจะจ่ายเงินออกจากที่จอดรถ)ฟาดหลังคาเอา ขับอยู่ดีๆ ก็ไปเสยฟุตบาทยางแตกซะงั้น เฉี่ยวกับอีแต๋นเอย ขับอยู่ดีๆหินที่ไหนไม่รู้ลอยมากระแทกบานหน้าวินาศทั้งบานบ้างเอย ฯลฯ

ด้วยความซวยซ้ำซ้อน ที่เหมือนน้องบี้จะพิการซ้ำซ้อนนี้ ชื่อพี่หนร.จึงอยู่ในblacklistของประกันภัยและบ.ให้เช่ารถอยู่กลายๆ
อะไรนะคะ คุณ หนร.ชนอีกแล้วเรอะคะ นี่คือประโยคติดปากที่ผมมักได้ยินอย่างสม่ำเสมอจากบ.บ้านใกล้เรือนเคียง



เมื่อเริ่มชนมากๆเข้า พี่หนร.ก็เริ่มที่จะวิตกจริต

อืม..มันเกิดจากอาเพศอันใดหนอ เพื่อความสบายใจ แกจึงตุเลงน้องบี้เข้าวัดรดน้ำมนต์หลายวัดเอาการอยู่...
แกบอกว่า ใจจริงแล้วนั้น แกอยากจะซิ่งตู้มมมมมลงแม่น้ำเจ้าพระยาแถวนี้ไปเลย ด้วยการที่ว่าแค่รดอาจจะไม่พอ แกจะเอาอาบ ล้างซวย ล้างซวย...
ดีที่หลวงพ่อหลวงพี่แถวนั้นถ่วงหม้อแกลงหม้อ(เอ๊ะ กูงง) ยับยั้งแกไว้ทัน...

ผ่านมาสองอ. แกเดินอาดๆเข้ามาโม้ให้ผมฟัง นี่ลิง ของเค้าดีจริงๆ น้องบู้ไม่ชนอีกเลยนะเว้ยหลังจากนั้น วะฮะฮ่า

ผมคิดยินดีในจิตไปด้วย เออ เรื่องพวกนี้ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ พี่หนร.แกอาจจะไปทำอะไรผิดผีก็ได้ ถึงได้ชนกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ซะขนาดนั้น และมันก็ดีที่จะได้ไม่ต้องลำบากกรูเหนื่อยคุยกับประกันทั้งหลายด้วย

สามวันผ่านไป....

ณ เพลา 7 โมงเช้าเกือบจะ8โมง โทรศัพท์ของกระพ๊มดังขึ้น ผมรีบงัวเงียรับสายด้วยเกรียติภูมิพนง.ดีเด่แห่งปีของบ. (รางวัลสายทั้งปี)
พี่หนร.อยู่ในสายด้วยน้ำเสียงร้อนรนราวกับกำลังแช่spaในกระทะทองแดงเดือดพล่าน
ละ ลิง ช่วยพี่ด้วย แย่แร้น
อะ อะ ไอ ไอ้บี้ มะ มัน มัน เผือก...

ทำไมครับพี่ เกิดอะไรขึ้นครับ ใจผมหายแว๊บบ ตายแล้ว พี่หนร.ต้องรถชนใหญ่ตู้มต้ามเป็นข่าวหลายหน้าแน่นอน

อะ อะ ไอ ไอกี้ (กรูมิใช่สัตวแพทยสภานะเคอะ หมาไอ ทำไมไม่ไปหาหมอ)
เมื่อกี้ พี่กลับจากพาไอ้กี้เดินเล่น ไอ้กี้มันคึกยังกับหมาบ้า มันวิ่งร้อยเมตรด้วยสีหน้าแช่มชื่น ลิ้นห้อยเป็นเมตรเชียว เหิรรรรรรรรรรมาตู้มมมมมเป๊ะกับรถพี่
รถพี่บุบบบเป็นดวงเบ้อเร่อเลยว่ะลิ๊งงงงงง ทำไงดี๊ แง๊...


ห๊า อะไรนะครับ ไอ้กี้หมาพี่ เหิรมาชนน้องบี้ รถพี่บุบเรอะครับ!!?

ก็เมื่อกี๊น่ะ พี่เอาไอ้กี้มันเข้าบ้าน และกำลังเปิดประตูรถเก็บของเพื่อที่จะออกมาทำงาน

ทีนี้ ไม่รู้องค์อีเก้งชะนีผาที่ไหนลงไอ้กี้ มันโดดด๋องแด๋งไปมา นึกว่าพี่จะพาไปเที่ยวมั้ง
ตัวมันก็ไม่ใช่เล็กๆ มันกระโดดดดดดตู้มมมมมเข้าหาประตูบ้านหลังนี่บุบไปเลยง่ะลิ๊งงงง แถมบุบไปถึงตัวถังอีกตะหาก แง๊วว ทำไงดี พี่ต้องโดนนายสวดชยันโต โอ้โหซวยแน่มึงแน่ๆเลยง้า ง่า ง่า

ผมอ้าปากค้าง พลางคิดสะระตะ อืม ทำไงดีว้า ทำไงดี เรียกประกันดีแมะ แต่เอ จะบอกแม่งยังไงดี เขี้ยวแม่งงอกออกมาจากตูดซะขนาดนั้น มันคงเชื่อกรูหรอก
พี่คะ หนูขอแจ้งอุบัติเหตุค่ะ ชนเพราะอะไรครับ อ๋อออ เพราะหมาพุ่งชนค่ะ แต่ไม่เป็นไรนะคะ หมาตัวนั้นมันมีประกันชั้นสามค่ะ อืมม จะดีเรอะนั่น


เอางี้แล้วกันครับพี่ พี่เอารถมาที่บ.ก่อน เดี๋ยวผมจะช่วยดูนะครับ แล้วค่อยว่ากันว่าควรจะทำยังไงนะครับ

ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมารอพี่หอย ที่บ. ระหว่างที่รอนั้น ใจคิดว่า เออ คงไม่เป็นไรมากมั้ง แกน่าจะวิตกจริตเกินเหตุ เพราะตกใจหรืออะไรแบบนั้นไปก็ได้ อย่างมากมันก็คงมีรอบข่วนน้องหมาล่ะม้างงงง

ครึ่งชม.ผ่านไป พี่หอยมาถึง ผมเข้าไปดูรถ พร้อมร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ
เฮ้ยยย พี่ครับ นี่มันบุบบบเป็นดวงใหญ่มากเลยนะครับนี่ ยังกะโดน10ล้อชนเลยนะครับพี่ โอ้โห (เสียดายไม่มีภาพปลากรอบ)

เออสิวะอีลิง ไม่งั้นชั้นไม่เต้นตั้งแต่เช้าหรอกย่ะ แล้วนี่จะทำยังไงกันดี

เอางี้พี่ครับ มีสองทางนะ เราก็หลับหูหลับตาแจ้งประกันไป แล้วเสียค่าacceptเพราะไม่มีคู่กรณีไปไหมครับ 2-3พันเอง หรือว่าพี่จะรอชนครั้งหน้าแล้วค่อยเรียกซ่อมแม่งทีเดียวรอบคันไหมล่ะครับ เอาแบบนี้ดีกว่าเนอะ พี่จะได้มีรถใช้ และไม่เปลืองเงินด้วยเนอะครับ


หลังจากเหตุการณ์นี้มา ผมล่ะโคตรงงกับviosเลยครับ นี่โครงมันแสร้งว่าทำด้วยเหล็กหรือเปล่า แต่ความจริงมันคือพลาสติกแหงมๆ เล่าให้ใครฟัง ขำกันทั้งบางเลยครับผม หมาชนทีviosบุบสิ้นสภาพขนาดนี้ แล้วยังงี้ เวลาชนจริงๆ มันจะไปปกป้องอะไรเราได้เนอะครับ


อย่างไรก็ดี ผมเปลี่ยนความคิดนี้ อีกไม่นานต่อมาครับผม

พี่หอยลาพักร้อนครับ ระหว่างที่แกหยุดนั้น แกมีเหตุจำเป็นที่จำต้องเอาน้องบี้ให้พี่เซลล์อีกคนนึงใช้ในงานราชการครับผม

ด้วยลักษณะงานขายน้ำเมาของบ.ผมนั้น ไซด์ปฏิบัติงานมันจะเป็นที่ไหนได้นอกจากผับ และสถานที่เที่ยวกลางคืนใช่ไหมครับ

กลางดึกคืนหนึ่ง พี่เซลล์คนนั้น ขับออกจากRCAตีสามกว่าๆ

ขับไปขับมา นางสาวบาร์บี้เป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะครับ





แกบอกว่าแกหลับใน ระหว่างที่วูบไปนั้นแกขับด้วยความเร็ว120กว่าๆ ทีนี้ดันไปเสยท้ายรถ10ล้อเข้า
โชคดีที่แกไม่เป็นอะไรมาก แต่ฟกช้ำดำเขียวเล็กน้อยครับผม แต่ที่ไปไม่กลับหลับไม่ตื่นเลยก็คือน้องบี้ลูกสาวคนสวยของพี่หนร.นั่นเอง
ผมวิ่งเต้นเคลียร์โน่นนี่วุ่นวายไปหมด เพราะชนแรงมาก เรื่องไปถึงตำหนวดโน่นนะคร้าบบบบ


ผมเห็นภาพแล้ว โอ้โห พี่เคอะ ห้อยพระอะไร เดี๋ยวดิ๊นจะไปหามาห้อยบ้าง รอดมาได้นี่เฮงเมิ่กค่า
มันก็น่าประหลาดใจนะครับ vios ที่หมาบินมาชน บุบบี้ซะขนาดนั้น มันช่วยชีวิตเราได้ในความเร็วตั้ง120กม.แน่ะครับ

สรุป น้างบี้คนงามของพี่หอย ก็มีอันเป็นไป โดนขายเป็นซากไปครับผม

วันถัดมา พี่หอยกลับมาจากพักร้อน เห็นลูกสาวบี้สุดที่รักเข้า ลมแทบจับ
แล้วก็เลยเปลี่ยนเป็นไอ้บู้ ด้วยประการนี้ล่ะครับ...