Wednesday 29 October 2008

เขมร

รูปจากเขมรครับผม อาจจะดูมั่วซั่วเล็กน้อย ขี้เกียจเรียงง่ะ แหะๆ


โกเบ(ใช่มั้ยนี่) อร่อยดีครับผม^^
ปล.กรูแอบเหงือกบาน
ขณะที่อีป้าถั่วแดงติดฟัน


น้องมาริเน็ตแอนด์แฟน และอีป้า ณ บ้านหมอดู
ขอเล่านิดนึง หนูมาริเน็ตเนี่ย เสมือนเป็นพี่น้องท้องเดียวกะอีป้า
แต่งตัวเหมือนกัน พูดจาเหมือนกัน น่ารักเหมือนกัน(จำชมเพราะน้องมาริเน็ต - -")




ด้านหน้านครวัด เสียดายตอนนี้กำลังบูรณะอยู่ครับผม บางส่วนเลยไม่สามารถเข้าไปชมได้



De la Paix ไปทานไอติม เขียนถูกไหมนั่น


นครวัด ชีวิตนี้ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาดู


อันนี้ถือว่าคุ้มสุดแล้วที่ได้ไปเขมรงวดนี้นะครับ
ดูดวงแบบเขมรจริงๆ แม่นจนน่ากลัว (บ้าเมิ่ก)
แต่เสียดายเป็นเวอร์ชั่นเสียงในซาวน์ อิช้านฟังไม่ออกซักคำ มีน้องมาริเน็ตช่วยแปลให้
อีป้ามันหลอกให้ชิม ชิมไปชิมมาอร่อยดี
หมูผัดปลาร้าเขมร
อีป้า Dragon Soup ณ ถนนข้าวสาร

นครวัดอีกเช่นเคย

ความจริงไปที่อื่นมาด้วยนะครับ แต่โหลดรูปออกจากล้องไม่ได้เด้อ ไว้เดี๋ยวจะเอามาให้ชมกันใหม่นะครับ
ไปเขมรงวดนี้ สนุกดีครับผม คุ้มที่ได้ไป(เพราะได้ไปดูดวง5555+) ได้ไปเห็นอะไรหลายอย่างที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้เห็นครับผม

เมืองเสียมเรียบ น่าเที่ยวครับ โดยส่วนตัวแล้ว ชอบมากกว่าLondonอีกนะเออ (โดนของเขมรก็เงี้ย ตาบอดนิรันดร ฮ่วย)


ชอบเพราะหลายปัจจัยครับ อยากกลับไปอีกครับผม
เสียอย่างค่าครองชีพค่อนข้างแพงไปนิดนะเด้อ

Tuesday 28 October 2008

เลิก

กลับมาจากเขมรแล้วนะครับผม อีป้ามันไม่เอาผมไปขาย หรือเป็นตัวประกันแถวชายแดนแต่ประการใด ดีใจจังเย้^^
เดี๋ยวไดหน้า จะเอารูปไปเขมรมาลงให้ดูกันนะครับ


ระหว่างทางกลับบ้านจากสนามบิน มีเหตุการณ์ของผมกับน้องหนึ่งนิดหน่อย ที่อยากจะพูดถึงวันนี้ครับผม
ง่า...ยังจำน้องหนึ่งกันได้หรือเปล่าครับ ฮ่าๆ ไม่ค่อยได้พูดถึง หลายท่านอาจจะนึกว่าเธอออกไปจากสารบบชีวิตผมไปซะแล้ว...
ผมกับน้องหนึ่ง ตกลงเป็นเพื่อนกันมาซักระยะแล้วครับ
เป็นผมเองที่บอกเธอ เออ เราเป็นเพื่อนกันเหอะ ...


ทางออกสำหรับคนที่รู้จักกันมา9ปี ผมว่ามันมีสองทาง
หลายคนเลือกจะเลี้ยวขวา แต่งงานกันไป
แต่สำหรับเรา เราเลือกจะเลี้ยวซ้าย เป็นเพื่อนกันไปทั้งชีวิต รับกันให้ได้ซะทุกเรื่อง อะไรแบบนั้น


เป็นผมที่บอกเธอเองล่ะครับ เพราะสถานการณ์มันน่าอึดอัด และผมก็ไม่รู้จะทู่ซี้กันต่อไปทำไม
ในเมื่อเธอเองก็อยากแต่งงาน และเธอมองว่าไอ้การที่เราจะออกมาอยู่ด้วยกัน หรือว่าใช้ชีวิตด้วยกันมันเป็นไปไม่ได้
ไหนจะหน้าตาทางสังคมของเธอ พ่อแม่เธอ เพื่อนเธอฯลฯ
บนพื้นฐานความคิดแบบนี้ มันทำให้เราเป็นเพื่อนกันมาซักระยะแล้ว แม้ว่าจะใช้ชื่อว่าแฟนก็ตามเหอะ
ไอ้เรื่องมีอะไรกันนั้น เลิกพูดไปได้ เราไม่ได้มีและผมก็ไม่ได้พยายามจะซ่อมมันมา7-8เดือนแล้ว


ระหว่างทางกลับจากสนามบินนั้น น้องหนึ่งโทรมา...
หลังจากผมหายไปหลายวัน เธอถามผมออกมาจนได้
บอกมาเหอะ จะให้เธอรู้เองจากคนอื่น หรือผมจะเป็นคนบอกเอง
ผมมีคนอื่นแล้วใช่ไหม...
บอกมาเหอะ เธอรับได้ และเธอจะไม่โกรธเลย
เพราะเราเป็นเพื่อนกันแล้วนี่นา...

ผมรู้ได้ เธอถามเพราะว่าเธอรู้จักผมดี เรารู้จักกันดี...
บอกเธอไปตามตรง อื้อ ในความสัมพันธ์อันน่าอึดอัดใจนี้นั้น เพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่เชิง
ผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว และเธออยู่ไกลถึงโน่น พี่เขมร

ผมถามน้องหนึ่งว่า แล้วแบบนี้ เรายังจะเป็นเพื่อนกันได้หรือเปล่า
ที่บอกไป เพราะไม่อยากโกหก และจะทำให้มันถูกต้องซะที

น้องหนึ่งตอบว่า เธอรับได้ และเราจะเป็นเพื่อนกัน
ที่เธอรับได้ เพราะทำไมเธอจะไม่รู้จักผม
ผมมันก็เป็นแบบนี้ล่ะ
และมันเป็นเธอเองที่ตัดสินใจเลิกกัน
ดังนั้น เธอจะไม่เอาอารมณ์มาเกี่ยวอีกต่อไป
เธอไม่ว่าอะไร จะไม่เข้าไปยุ่ง ถึงเธอจะเสียใจบ้าง แต่ชีวิต มันต้องดำเนินต่อ


แต่ขออย่างเดียว เธอขอให้แฟนของผมเป็นคนดีก็พอ
เพราะเธอไม่อยากเห็นผมเวียนหัว ปวดหัว เหมือนเรื่องที่ผ่านๆมาอีก...


ผมถามเธอกลับ เออ แล้วเธอมีคนอื่นหรือเปล่า
เธอตอบว่า มีคนที่เพื่อนเชียร์ให้เป็นแฟนกันอยู่
ผู้ชายคนนั้นชื่อบี เป็นคนนิสัยดี การงานโอเค พ่อแม่ของเธอเคยเจอและชอบ
แต่ที่สำคัญ บีแต่งตัวไม่ได้เรื่องเลย
เธออยากให้ผมไปช่วยจับบีแต่งตัวหน่อย (เดี๋ยวมันจะยิ่งเน่า แล้วจะหาว่าไม่เตือนนะเด้อ555+)

ผมหัวเราะฮ่าๆ ทำไมจะไม่ได้


ก่อนวางสายนั้น ผมบอกเธอ...ขอบคุณที่เข้าใจ และขอบคุณที่รู้จักกันจริงๆ

จบการสนทนา ความรู้สึกแรกคือ โคตรโล่งงงงง เลยฟร่ะครับ
ดีใจที่มันหาทางออกได้ ดีใจที่อย่างน้อยเราจะได้เป็นเพื่อนกันจริงๆ
ดีใจที่ผมจะได้ทำให้มันถูกต้องซะที


ก่อนหน้านี้ ผมไม่ค่อยได้พูดถึงอีป้าของผมเลย เพราะเธอเองไม่อยากให้ผมพูดถึงเยอะนัก

อีป้าของผมนั้น ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเราจะไปกันได้เท่าไหร่
มันอาจจะเป็น2 3 4 เดือน หรือนานเท่าไหร่ผมก็ไม่อาจทราบได้..

เท่าที่ผมคิดไว้ มันคงไม่ง่าย เพราะมันไกล และผมว่าเราสองคนต่างกันเยอะแยะ
ผมทำงานอยู่กับผู้ชายร่างล่ำบึก เหงื่อท่วมตัว24ชม. ที่ปทุมฯนี่
ขณะที่เธอทำงานในtourism sectionอยู่เขมรไกลลิบโน่นนนนนนนนน....
มันไม่เห็น มันไม่ได้รู้จักกัน มันกังวลไปซะหมด


อย่างไรก็ดี ผมถือว่าเมื่อผมเดินออกมาแล้ว ก็จะทำให้มันดี
ไอ้ความเลวทั้งหลายที่เคยทำๆไว้ ผมก็จะไม่ทำอีก จะไม่นอกใจ จะไม่ฯลฯ
และผมจะดูและเธอให้ดี
(ไม่สวยเอาไปแค่นี้พอนะเด้ออีป้า 555)


เธอเรียกตัวเองว่าแม่นกยูง เพราะขนตาปลอมอันใหญ่ยาวเท่าคราดของเธอ(เมื่อยตาบ้างมั้ยนั่น - -")
เธอหัวเหม่งมากกกกกกกก อยู่กลางแจ้งทีนี่ แทบต้องใส่แว่นกันแดด หลบยูวี (มันบอกว่า ก็ชั้นเจิดจ้าอ่ะ ทำไมยะ? แม๊ช่างกล้าเนอะคุณพัช)
เธอขี้วีน ขี้หงุดหงิด ดีเสมอต้นเสมอปลายกับทุกคน(ยกเว้นกรู) เธอผีเข้าผีออกทุกสามนาทีฯลฯ
เธอเป็นแม่ดาวเสียมเรียบ สวยสุดในเมืองแล้วฮร่ะ
เธอโฆษณาว่าเธอทำกับข้าวอร่อยโคตร แต่กรูยังไม่เคยได้ลองซะที
เธอเรียกผมว่า อีแห้งงงงง ซึ่งบางครั้ง มันกลายเป็นอีห่า
เธอชอบด่าว่า ผมมันไม่หล่อและเธอชอบของแปลก (โอเคจ้านังสวยยย)
เธอคนนี้ ที่ขัดลาภห้ามผมซื้อpS3 (โฮกกกกก T___T)
เธอคนนี้ ทำกรูตกเตียงเมื่อวานดังโครมมมม(เอ๊ะ ทำอารายยยยย5555) แต่มาด่ากรูซ้ำว่าซื่อบื้อ
ฯลฯ


แต่เธอคนนี้ ก็เป็นคนน่ารัก และเป็นคนดีของผมในวันนี้

ถึงเธอคนนี้จะไม่สวยและมันไกลยังไง....
วันนี้ผมก็รักคุณที่สุดแล้วนะครับ
(แต่ถ้ามึงคัพเอ กรูจะรักมึงน้อยลงนิดนึงงง5555)
ถึงแม้ที่สุดแล้วเราจะไม่ได้เป็นอะไรกันก็ตาม (ตอนนี้ ไม่มีสถานภาพฮร้า)
ถึงแม้มันจะไม่ค่อยรักกรูก็ตาม

เอาใจช่วยเราสองคนด้วยนะคร้าบบบบบ^^
(อีกสามเดือน เดี๋ยวมาประกาศเลิกนะคร้า)


Friday 24 October 2008

อีป้า

พรุ่งนี้ตั้งท่าจะไปเขมรครับผม
ประเทศที่ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะไปในชีวิตนี้ครับ...

ผมตั้งท่าจะไปเขมรมาหลายทีแล้ว แต่ก็เจอโรคเลื่อนเข้าไปทุกที
อย่างเสาร์ที่แล้ว ตั้งใจไว้ดิบดี โกหกพระแม่แอนด์ญาติโกโหติกาเรียบร้อย
แป่ววว...รบกันซะงั้นที่ชายแดน


พรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะพยายามไปให้ได้ครับ
ถ้าวันนี้เค้าประชุมกัน แล้วมันไม่ยิงกันวี๊ดบึ้มอีกรอบอ่ะนะ
ผมเริ่มคิด เออ ทำไมเขมรมันเป็นประเทศที่ไปยากไปเย็นนักฟระ
ทั้งๆที่มันก็ใกล้แค่นี้...


ยังไงเอาใจช่วยผมด้วยเด้อ ให้ได้ไปซะที ขออย่าให้เค้ารบกันเลยวันนี้พรุ่งนี้ เพี้ยงงงง
(อ๊ะ เดี๋ยวใครแถวนี้ด่าว่าปอดแหกอีก เหอๆ)


ไปทำไมเรอะครับ...ไปหาอีป้าของผมนั่นเอง
อีป้าของผมนั้น ไปทำงาน(แบกหม้อแบกไห) อยู่ที่เสียมราฐหรือเสียมเรียบได้3-4ปีแล้ว
เราได้รู้จักกัน และมีวันนี้ เพราะความซวยของผมเอง(โอ๋ๆๆ ม่ายช่ายยย) และเพราะLesla diary


หลายๆคนในนี้ ผมเชื่อว่า รู้จักกันผ่านleslaใช่ไหมครับ
อย่างคุณwawine คุณไซ goodday และอีกหลายๆท่าน
ขอบคุณlesla ที่คงเจ๊งบ๊งไปถาวรนิรันดรไปแล้ว ณ ที่นี้


เรื่องของเรา มันเกิดจากความบังเอิญ(ซวย 55) ที่ได้มารู้จักกันผ่านหน้าได
เธอบอกว่า ในวันว่างวันนึง เธอคลิกเปิดโน่นเปิดนี่ไปเรื่อยๆ
ทำไปทำมา...หลงเข้ามาอ่านไดคุณลิง และคิดว่าเออ ไอ้นี่มันฮาและติงต๊องดี
จึงตามอ่านมาเรื่อยๆ จนมาถึงเรื่องน้องยุ้ย...
เราถึงได้รู้จักกันนั่นล่ะครับ

ไว้ได้ไป ไม่ได้ไปยังไง เดี๋ยวจะมาบอกนะครับ^^
หากวันจันทร์ยังไม่กลับมา ช่วยไปขุดอิช้านที่เขมรกลับมาด้วยเด้อเจ้า


have a nice weekendนะคร้าบบทุกท่านน

Wednesday 22 October 2008

ฝันแปลก

บันทึกเอาไว้ ประมาณตี4-5เมื่อเช้านี้ ฝันอะไรแปลกๆจริงๆครับ
เค้าว่าฝันตอนเช้าจะเป็นจริงด้วยนะเออ โอ้ว สยอง..

ในฝัน ผมนั่งรถไปเที่ยวกับผู้ชายกลุ่มนึง(อิชั้นแอบแรดในจิตสำนึก - -")
ผมไม่รู้จักที่ๆเราอยู่และจะไป และข้างทางนั้นมันมืดมาก
อย่างเดียวที่รู้คือ...ผมอยุ่ห่างไกลจากบ้านมาก และผมคิดถึงแม่

นั่งรถไปซักพัก โครมมม....รถที่ผมนั่งไปชนกับอะไรซักอย่างอย่างแรง
ภาพตัดมาอีกที ผมยืนมองศพตัวเอง ที่กระเด็นออกมาตายนอกรถ
ผู้ชายพวกนั้น ไม่เป็นอะไร...

ผมพยายามตะโกนบอกผู้ชายพวกนั้น พี่ๆ โทรบอกแม่ผมหน่อย แม่ผมต้องเป็นห่วงมากแน่ๆที่ผมหายไป
โทรหาแม่ผมหน่อย แต่..จะโทรยังไง เพราะเราไม่รู้จักกัน และที่นี่มันที่ไหนก็ไม่รู้..

ผมเริ่มร้องไห้ นี่เราตายแล้วจริงๆ ต้องหาทางไปบอกแม่ให้ได้ แย่แล้ว ป่านนี้แม่ต้องนั่งร้องไห้รอผมกลับบ้านอยู่แน่ๆ
แล้วจะไปยังไง..ที่นี่มันที่ไหน เห็นแต่ความมืดรอบตัว คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ...

ทันใดนั้น มีหมาสีดำหน้าตาน่าเอ็นดูตัวนึงวิ่งผ่านมาจากความมืด
วิญญาณผมเข้าสิงหมาตัวนั้น และรีบวิ่งสุดแรงเกิดไปยังความมืดข้างหน้า ผมไม่รู้หรอกว่ามันจะไปไหน แต่ผมแค่อยากหนีไปให้พ้นผู้ชายพวกนั้น...

วิ่งฝ่าความมืดไปซักพัก ก็เจอบ้านอยู่ข้างหน้า
ผมวิ่งไปตะโกนอยู่หน้าบ้าน แม่ แม่ ผมเอง เปิดประตูบ้านหน่อย ผมเข้าบ้านไม่ได้

นั่นไง แม่นั่งร้องไห้รอผมอยู่ที่บ้าน ผมคงหายไปนานพอสมควรแล้ว...
ทันใดนั้น พ่อเพิ่งกลับมาถึงบ้าน ผมรีบตะโกน ป๊าๆ ผมเอง ช่วยด้วย

พ่อผมตะโกนบอกคนงานว่า หมาบ้านใคร มาเห่าอยูได้เนี่ย เอามันออกไปซะ

แล้วผมก็สะดุ้งตื่น เหงื่อท่วมตัวไปหมด...
ฝันเหมือนจริงจนน่ากลัวจริงๆครับ วันนี้ใจไม่ดีเลยจริงๆ

Monday 20 October 2008

PlayStation 3

อยากได้ใจจะขาด แต่พระเมียไม่อนุมัติให้ซื้อ...ฮ่วยย (มันบอกว่า มีผด. อิช้านกลุ้มจายเมิ่กค่า)
ใครเล่นเกมส์คงทราบดี ไอ้เจ้านี่ ไม่ซื้อไม่ได้แร้น หลังจากที่ทิ้งห่างจากPS2มานานหลายปี


ข้อเสียคือ มันแพงงงงงงจริงๆครับและเล่นแผ่นปลอมไมได้

รุ่นต่ำสุดตอนนี้คือ 40GB ดูหนังฟังเพลงได้ แต่ไม่แน่ใจว่าDVD RWนี่เล่นได้หรือเปล่า

นอกจากตอนนี้ยังอยู่ในช่วงรออนุมัติจากพระเมียแล้ว ยังลังเลอยู่ด้วยครับว่าจะซื้ออะไรดี

XboxกับWii ก็น่าซื้อเด้อ ที่สำคัญมันมีแผ่นปลอมให้เล่นแล้วเด้อออ




โอร้ววววว ข้าพเจ้าอยากได้เมิ่กกกก ทำไงดี T_____T

Tuesday 14 October 2008

ไม่ได้เข้าข้างใคร

ไดวันนี้ซีเรียสนิดนึงนะครับ
ตั้งแต่เขียนไดมา ผมไม่เคยเขียนถึงเรื่องการเมืองเลย วันนี้เอาซะหน่อย...

วันนี้ แวบออกจากห้องประชุม ไปปั๊มข้างๆที่ทำงานมาครับ
ระหว่างที่รอคิวธนาคารอยู่นั้น สาวโรงงานกลุ่มใหญ่กลุ่มเดินเข้ามา คุยกันจ้อกแจ้กข้างๆหูผม...

สรง1:ไอ้พวกพันธมิตรตู๊ดตู๊ด ควรจะไป ตู๊ดตู๊ดให้หมดได้แล้ว ทำแต่ความเดือดร้อน มันมีสมองกันบ้างหรือเปล่า
สรง2:วันนั้นตร.น่าจะยิ่งให้แม่งตูดตู๊ดไปให้หมดๆเลยเนอะ ไอ้พวกนี้ มันจะก่อกวนไปทำไม
สรง3:ใช่ๆ พวกมันน่ะเอาภาษีพวกเราๆ ไปทำตู๊ดตู๊ด ตร.ท. ลำบากกันแย่ (ภาษีพวกเราตรงไหนเรอะ)
ไอ้สธ. จล.มันควรจะโดนเก็บไปให้หมดเนอะ ไม่เห็นจะมีประโยชน์ ตู๊ดตู๊ดอยู่ยังจะดีกว่านี้อีก
อย่างน้อยพวกเราก็มีทางออก มีเงินใช้กัน

ผมมองหน้าสาวโรงงานพวกนั้นแล้ว ได้แต่ร้อง ฮ่วยยยยย เฮ้ออออในใจ

กลับมาที่ทำงาน ผมพูดเรื่องนี้กับเหล่าลูกน้อง
ด้วยความที่พวกมันมีพื้นเพเป็นคนอีสาน พวกมันเข้าใจดีว่าทำไมสรง.พวกนั้นถึงคิดแบบนั้น
เจ๊ มันก็ยังดีกว่าน่ะครับ ตู๊ดตู๊ดเอาเงินไปลงให้หมู่บ้านพวกผม
หมู่บ้านพวกผม ก็มีเงินหมุนกัน เวลาจะทำอะไรก็สะดวก อยากได้อะไรมันก็มีหนทางซื้อ
ที่บ้านผม มีมอเตอร์ไซค์ มีตู้เย็น ก็เพราะกองทุนหมู่บ้าน

ผมคิดในใจ เอริ่ม...มึงเข้าใจจริงๆหรือเปล่าฟระว่ากองทุนหมู่บ้าน เค้ามีไว้ทำอะไร..

เหตุการณ์วันนี้ ทำให้ผมเข้าใจ ทำไมตู๊ดตู๊ดมันอยู่ยงคงกระพัน แม้ว่าวันนี้จะไม่มีแผ่นดินให้อยู่...
แต่ความเสียหายที่มันทำทิ้งไว้ก็ยังร้ายแรง
มันใช้เงินซื้อทุกอย่าง ซื้อสโมสรฟุตบอล ซื้อแท๊กซี่ ซื้อทางด่วน ซื้อสุวรรณภูมิ ซื้อฯลฯ
และซื้อใจคน...

ที่สำคัญ เคืองสุดชีวิต...
อย่าบอกว่า เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเขาพระวิหาร ชายแดนไทยเขมร ท่อแก๊ซ ฯลฯ
กูวางแผนมาเป็นชาติ แต่กูอดไปเขมรเสาร์นี้พราะมึงคนเดียว ฮ่วยยยยยยย

คุณอังคณา หรือคุณโบว์ เธอเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทผม
เพื่อนสนิทผมเล่าให้ฟังว่า เธอคนนี้กำลังจะแต่งงาน เธอคนนี้เป็นลูกเจ้าของโรงงานและธุรกิจใหญ่โต
เธอไม่จำเป็นต้องไปพันธมิตรก็ได้
แต่เธอไปทำไม?
เพราะเงินมันซื้อใจเธอและความถูกต้องไม่ได้ไง

Friday 10 October 2008

สาวPG

เมื่อเช้านี้ เข้าประชุมกับsalesและmarketingครับผม
หลักๆคือคุยเรื่องbudgetของปี2009 และมีเรื่องอื่นบ้างเล็กน้อย นั่งจนเมื่อก้นไปโม้ดดด

คุยไปคุยมา วกเข้ามาเรื่องยอดขาย ที่มันผกผันโดยตรงกับคุณภาพ(หน้าเด้ง นมโต เอวเล็ก ตูดบาน = ยอดพุ่งกระฉูด) ของเด็กเชียร์เบียร์กันครับ...


วิญญาณผีขยันเข้าสิงทันใด แม้อิช้านจะไม่ได้มีเอี่ยวกับเรื่องนี้เลยก็ตาม กระพ๊มนั้นไซร้นั่งฟังอย่างตั้งใจ
ผมแอบสังเกตุเห็นพี่managerทั้งหลายกระดิกปลายตีนดุกดิ๊ก สาปปส่งกรูนี้ออกจากห้องด้วยความรักและเอ็นดู...


หัวข้อที่คุยกัน คือการประเมินperformanceของเหล่าสาวๆPG(แม่คลอดมาเพื่อเชียร์เบียร์)ตามร้านต่างๆครับผม

หลักเกณฑ์คือ สาวเจ้าตนไหนที่ อกแบน นมย้วย ตุ่มแตก สิวเยอะ ตูดกาละมัง หน้าเน่า ขาหมูน้ำแดงฯลฯ
จะต้องโดนเด้งให้เหี้ยนเต้...

ทั้งนี้เพื่อเป็นการรักษาimageของเบียร์บ.เราที่ขายในราคาpremiumครับผม ไอ้ครั้นจะจ้างผีเปรต ผีแม่ม่าย ผีมะขาม ผีขนุน ฯลฯ มาขายให้เราเนี่ย มันก็อาจจะไม่เหมาะสมไปซักนิด...
(พี่ลิงคร้า หนูชิมแร้นค่า เบียร์มึงผลิตมาจากแมงกะแท้เน่าเรอะค้า น้ำหอยแม่กูยังอร่อยกว่าเลยคร้า)


แม้ดิ๊นจะไม่รู้เรื่องอีหยังซักกะผีก..แต่ดิ๊นสาบานให้ชะนีตบตายได้ว่า เดี๊ยนนั้น ตั้งใจฟังที่สุดแล้วเท่าที่เคยเข้าประชุมมานะฮร้า...


สรุปใจความได้ว่า โดยรวมแล้ว ปีนี้สาวๆผลงานไม่ค่อยประทับใจครับผม แต่ละนางเนี่ยยอดตกกันถ้วนหน้า
มันเป็นเพราะปัจจัยหลายอย่าง ไหนพิษเศรษฐกิจเอย ภาษีสุราที่เพิ่มขึ้นเอย หรือกฏหมายad banนั่นเอย

อย่างไรก็ดี ท่ามกลางชะนีมือตกทั้งหลายนี้ ผจก.ทั้งหลายได้พบเพชรเม็ดงามครับ

ยอดขายเธอคนนี้ พุ่งเปรี้ยงปร้าง ขายได้เดือนละ 50กว่าลัง ในย่านกระบือบุรีอันแสนเงียบเหงา เป็นถิ่นที่อยู่ของกรรมกรหื่นเปลี่ยว ผู้นิยมพี่เสือ พี่ช้าง พี่ม้าอีกตะหาก

ผมฟังแล้วน้ำลายไหลโครกกก...
โอร้ว เธอคนนี้ต้องสวยกระชากใจกรรมกรหื่นเปลี่ยวแหงมๆ...
ขายได้50กว่าลังในเขตกระบือเสียวซ่านบุรีนี่ไม่ธรรมดาเลยนะครับ ถึงจะเทียบกับแถวสุขุมวิท สีลม อะไรเทือกนั้น ก็ถือว่าเยอะแบบมาแรงแซงแหกโค้งอยู่ดี....


ผมกลั้นใจเสร่อถามออกไปด้วยความหื่น แทะโลมด้วยกายาไม่ได้ ขอด้วยมโนภาพก็ยังดี
พี่คะ เอ่อ เพื่อประโยชน์ในการดำเนินการทางโลจิสติกส์(เกี่ยวอะไรกันห๊า) สาวสวยนางนั้น ชื่ออะไรเรอะคร้า เอ่อ ขอโทษนะคะพี่ หนูต้านทานไม่ได้จริงๆ ตะกี้หนูเผลอทานปลาตีนเข้า หรูเลยชอบเสร่อแบบนี้ล่ะค่ะ แหะ แหะ...

พี่ตี๋ ผจก.marketingหัวเราะเอิ๊กอ๊าก
อ้อ เค้าชื่อ "เอกราช"ว่ะลิง


โลกของผมหยุดหมุนไปประมาณสามนาที ได้ยินเสียงสมองประมวลผลดังโครกกก โครกกกกกก
หา อะไรนะคะพี่ ผู้หญิงอะไรชื่อเอกราชคะพี่

ฮ่าๆ แล้วใครบอกเอ็งว่าเค้าเป็นผู้หญิงวะ
เออ เค้าเป็น"กระทะ"เว้ยย

ผมกระโดดเอาตีนตบหัวตัวเองไปสามที โอ้วแม่เจ้า กระทะขายของยอดพุ่งกระฉูดหูดแตก แซงหน้าชะนีแท้ๆอีกเว้ย

รู้ถึงไหนอายถึงลุ่มน้ำคองโกเลยนะครับ พี่น้องประชาชะนีศรีสมร

อ่ะเอ่อ พี่คะ แล้วเค้าหน้าตาท่าทางยังไงคะนั่น ใจผมคิดไปถึงกระทะร่างบึ้ก ผิวดำมะเมื่อม ขนดกเส้นใหญ่ยังขนช้าง ทาปากสีโอลโรสสซ์ ฟันเหลืองอ๋อย...

เฮ้ยลิง เอ็งอย่าดูถูกเค้าไป เค้าสวยว่ะ สวยกว่าPGนางไหนๆในบ.เราอีก หุ่นก้ดี พี่มองคัร้งแรกยังงงเลยนี่ผู้หญิงหรือผู้ชาย เสียดายที่เสียงแม่งโคตรแตกหนุ่มก็เท่านั้น

พี่พิเชษฐ์แทรกขึ้นมา เฮ้ยพี่ตี๋ พี่ตี๋ทราบแล้วใช่ไหมครับ
นายใหญ่ไอ้ปินส์น่ะ เค้าไม่ปลื้มกระทะว่ะพี่ ขายดียังไงก็จะให้ผมเอาออกให้ได้เนี่ย
เค้าบอกว่า จ้างกระเทยมาขายของมันเสียแบรนด์หมด
แต่ผมก็เสียดายว่ะพี่ ผลงานดีซะขนาดนี้ ผมว่าเราน่าจะเอาไว้ เราขายของได้ในเขตouterแบบนั้น ผมว่า เธอมีประโยชน์

พี่ตี๋บอก เออ พี่ก็เสียดายว่ะ ส่วนตัวแล้ว พี่ก็ไม่ได้มองว่ากระเทยมันจะทำให้เราเสียหายตรงไหน ขายของได้ ลูกค้าติด ทำไมจะไม่ควรจ้างไว้

แต่อย่างว่าล่ะนะ นายแม่งสั่งมา เออพิเชษฐ์ เอ็งก็จัดการให้เรียบร้อยซะนะ ให้ทำงานถึงแค่สิ้นเดือนนี้ก็พอนะ


ผมฟังด้วยความสลดใจ
แม่งเอ๊ย กระทะนางนั้น ทำงานดีขนาดนี้ สุดท้ายก็จะโดนเด้ง เพราะเหตุผลที่ว่าเค้าเป็นแค่กระเทย
เฮ้อ...อนาถใจฟร่ะครับ ทำไมคนเรามันใจแคบ

เอ...ว่าแต่วันนึงกรูจะโดนปลดออกด้วยข้อหาเป็นทอมไหมนี่
ฮ่วยยเสียวว้อยยยย
อร๊ายยย งั้นอิช้านไปควักชุดพยาบาลใส่มาทำงานวันจันทร์นี้เป็นuniformเลยดีมั้ยเคอะ


เพื่ออนาคตลูก5เมีย4ผัว3นะเนี่ย 55555+

Tuesday 7 October 2008

น้องสอง

มิตรรักแฟนเพลงไดบรรพชาติของผม ยังมีใครยังจำน้องสองกันได้ไหมคร้าบบบ
น้องสองคนนั้นไงครับ...

หลังจากเลิกกับน้องสองมา ผมไมได้ข่าวคราวจากเธออีกเลยในช่วงสองปีที่ผ่านมาครับผม
เธอหายจากวงจรชีวิตผมไปอย่างสิ้นเชิง เธอเปลี่ยนหอ เปลี่ยนงาน เปลี่ยนเบอร์โทร เปลี่ยนทุกอย่าง
ที่เธอทำแบบนี้ เธอบอกว่า เพราะเธอทำใจไม่ได้ เธอเสียใจมากมาย เกินกว่าที่จะเห็นหน้าผม หรือมีผมป้วนเปี้ยนอยู่ในชีวิตเธอ ณ ตอนนั้น

มาตอนนี้ผมมานั่งคิดย้อนไป ผมเองที่มันไม่ดี ที่ใจผมมันไม่เอาเธอเอง ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ดูเป็นไม่ดีไปซะหมด มากกว่าที่จะมองกันด้วยความเข้าใจ
เอาจริงๆแล้วเธอก็ไม่ได้เลวร้ายซะมากมาย มากกว่าเด็กที่เอาแต่ใจและพูดไม่รู้เรื่องคนนึงอ่ะนะครับ

สองปีที่ผ่านมานี้ ผมได้ยินข่าวเธออยู่บ้างเป็นระยะๆ จากเพื่อนผมเองที่เป็นเพื่อนของเธอด้วย
ได้ทราบมาว่า ช่วงที่เลิกกันไปใหม่ๆนั้น เธอพยายามอย่างมากที่จะลืมผม
เธอตั้งหน้าตั้งตาเก็บเงิน ไปเที่ยวโน่นนี่ พยายามไปที่ๆไม่มีผม (ทั่นผู้ชมคงคิด ซวยอย่างแรง อิช้านมันมีดีตรงหนายยยT__T)

หนึ่งปีผ่านไป เพื่อนผมบอกว่า น้องสองก็ยังทำใจไม่ได้ซะที มันยังร้องไห้กะกูเมื่อวานอยู่เลย
และทุกครั้งที่เจอกัน เธอจะต้องถามเพื่อนผมว่า
ผมมีแฟนใหม่หรือยัง?
เพื่อนผมคอยตอบทุกครั้งด้วยความถนอมน้ำใจและไม่อยากให้มันคิดมากไปกว่านั้น ด้วยคำตอบ ไม่มี

อีกหนึ่งปีผ่านไป ย่างเข้าปีนี้ ผมไม่ได้ยินข่าวเธอตั้งแต่ต้นปี
จนเมื่อวานนี้...ไอ้เพื่อนคนเดิมโทรมาหาผมครับ
มันแจ้งว่า เฮ้ย หลายวันก่อน กูได้คุยกับน้องสอง มันหายไปนานมากๆ กูคิดว่ากูควรจะบอกให้มึงรู้ มึงจะได้ไม่ต้องห่วงอะไรอีก

กูว่ามันพบทางสว่างแล้ว ได้ไปเกิดซะทีล่ะนะ
ตอนนี้ มันเปลี่ยนงานอีกแล้ว มันย้ายมาทำงาแถวสีลม เป็นเซลล์ขายอะไรซักอย่าง แม่งได้ค่าคอมเดือนละสองแสน
มันไม่ได้อยู่หอแล้ว มันซื้อบ้านเดี่ยวด้วยนะโว้ย หลายล้านอยู่ อยู่แถวรามฯโน่น
และอีกอย่าง มันเพิ่งไปถอยAccordใหม่มาเองเมื่อสองเดือนก่อน เชี้ยแม่งโคตรรุ่งเลย

ที่สำคัญกว่านั้น มันบอกว่า มันตัดใจจากมึงได้แล้วจริงๆ หลังจากใช้เวลามาสองปี
ตอนนี้มันกำลังจะมีแฟนใหม่แล้ว คนใหม่นี้เค้าว่าหน้าตาโอเค การงานดี เป็นคนดี และที่สำคัญเค้ารักมันมากมาย

คิดในใจ ฮ่วยเอ๊ย นี่เลิกกับกูไป รุ่งกันทุกคนเลยเรอะ แม๊ ทำยังกะตอนคบกะกูนี่เหมือนชีวิตตกหลุมอึ ซวยทั้งปีทั้งชาติเลยนะฟระครับ(เริ่มพาล)
สงสัยตอนนั้น โดนกูอม เอ หรือว่ากูคือราหู

ฟังจบแล้ว ผมยินดีกับเธอด้วยจริงๆ ที่เธอไปได้ ไปรอด ยินดีที่มีความสุขซะที
มันทำให้ผมเห็นสัจธรรม... คนเรามันมีทั้งเวลาที่ดีและไม่ดี
ในช่วงเวลาที่ฝนตก หากเราอดทนเดินผ่านมันไป มันจะต้องมีซักวันที่ฟ้าเข้าข้าง
ไม่มีดินแดนไหนที่ฝนตกไปตลอดกาลหรอก จริงไหมทั่นผู้โชมมมมม...

Wednesday 1 October 2008

งึมงึม

บ่นเล็กๆน้อยๆประวันนี้ แต๊น :-


-มันยังมีอะไรอึมครึม นอกจากอากาศ...

-ดิ๊นเบื่อกินเจหอยจะตายแล้วค่ะ ผักจะงอกออกมาจากหน้าอยู่แร้น

-ไอ้แขกทั้งหลายกำลังจะรุมฆ่าข่มขืนเดี๊ยน แล้วเอาศพดิ๊นทิ้งชักโครกด้วยค่าน้ำมัน (เพิ่งรู้สึกตัวง่ะ)

ลูกชายFortunerเดี๊ยน มันแด๊กอาทิตย์ละเกือบ4500 เดี๋ยวแม่งเอาไปขายแล้วถอยซาเล้งมาแทนซะเลย


-โลกเรานี้คงใกล้ถึงวันArmagedon


ครูสอนเทนนิสผู้สืบเชื้อสายพะฮิป (พะยูน+ฮิปโป) ผิวดำจนเขียวอร่าม เหงื่อแตกทียังกะสปริงเกอร์รดน้ำ (กระเด็นมาโดนหัวกรูอยู่เนืองๆ)

ไม่รู้นิ้วส้นตีนนิ้วไหนบันดาลใจ มันมาจีบอิช้านซะง้าน..

ตีไป หยอดไป ดิ๊นระทวยแถมเสียวสยองด้วยไป

-กรูเป็นทอมแอนด์นิยมฉิ่งฉาบค่ะพี่ แต่ถ้าพี่หล่อก็อีกเรื่องนะเคอะ

-เมื่อวานนี้ มีsessionลองชุดPG (ชุดเด็กเชียร์เบียร์)สำหรับpromotionปีหน้า

ไอ้แจ๋ม operatorโทรมาเรียกอย่างเร่งด่วน

พี่ลิง ลงมาให้ว่อง ลงมาด่วน เค้ามาลองชุดPG

ผมเปิดหน้าต่าง เอาหัวพุ่งลงไปดูในเวลาสามนาที

โอ้แม่เจ้า...คนที่ลอง เป็นน้องสาวของเจ๊ต้นกระทะผู้มาเสนองาน

สวยอลังการงานสร้างสิมิหลาสงขลาปัตตานีระยองภูเก็ตยะลานราธิวาสฯลฯมาก

ผิวขาวปิ๊งๆจนแสบตา สงสัยว่าเธอจะใช้น้ำยาซักผ้าขาวถูตัว ผมยาวสลวยสวยเก๋ถึงราวสะโพก

หน้าตาสวยแบบหมวยอินดอร์ (เพราะoutdoorไม่รู้ว่าสวยหรือเปล่า)

สูงชะลูดสง่างามดังผีเปรตในวันนรกฟรีเดย์

เธอปรากฏกายด้วยชุดPGแนบเนื้อ(เอิ่ม ขอพี่แนบด้วยได้มั้ยจ๊ะ)

พี่หัวหน้าMktgถาม นี่น้องหุ่นเท่าไหร่อ่ะครับ พี่จะได้คัดเด็กPGให้หุ่นประมาณๆนี้

(ทำท่าครุ่นคิด) เอวประมาณ22 หน้าอก ตู๊ดๆ (จำไม่ได้) สะโพก36 หนัก43 สูง172 ราวๆนี้ค่ะ

อิชั้นนี้ รีบคว้าเอาไม้ม๊อบแถวนั้นมาซับเลือดกามเดา โอ้ นี่มันคนหรือภาพวาด

สรุป สวยครับ เธอหุ่นดีมากๆ น้องๆPGด้วยกันยังชมกันให้ขรมว่า อุ๊ยพี่คนนี้สวยหุ่นดีมากๆ

คิดภาพนะครับ สาวหมวยเซ็กซี่ในชุดแนบนื้อ ขาวปิ๊งๆ มีหน้าอกและมีตูดอีกตะหาก


-เมื่อวาน อีป้ามันด่า ไม่หล่อยังเสือกเจ้าชู้

-ยังมีคนบอกอีก ให้ผมไปหาไวอะกร้ามาทานแทนข้าว

-แอร์ที่ทำงาน หนาวยังกะขั้วโลก บอกให้ปรับแอร์หน่อย กลายเป็นพัดลมไปซะงั้น

-คืนนี้ อีสาวที่ผมเคยไปตามจีบและถีบกรูทิ้งพร้อมปาผ้าอนามัยแดงเถือกใส่หัวผมนั้น

โทรมาชวนไปเที่ยวซะงั้น เออตลกดี

-ตัดผมมาใหม่ ผมว่ามันสั้นเกิน ดูเด๋ออ่ะ แต่น้องที่ทำงานบอกว่า พี่ลิงค้นพบทางสว่างแล้ว