มึน...

เมื่อปลายอ.ก่อน อีกหนึ่งวันทำงานอันแสนธรรมดา...โทรศัพท์ของผมดังขึ้น


ผมพลิกดูมือถือ...เพื่อจะดูเบอร์ที่โทรเข้ามา ซึ่งผมทำเป็นปรกติทุกครั้งที่มีสายเข้าครับ


สายนั้นไม่ปรากฏเบอร์ Private no นั้นขึ้นที่หน้าจอครับ





ผมรีบรับสาย ใจนั้นคิดไปว่า น่าจะไปยุ้ยโทรมา เพราะเวลาสายเมืองนอกโทรเข้ามา มันจะเป็นwitheld หรืแprivate หรือเบอร์อะไรแปลกๆแบบนี้นั่นล่ะครับ





ผมรับสาย สวัสดีคร้า


ปลายสายเป็นเสียงที่ผมไม่คุ้นเคย ตอบกลับมา สวัสดีค่ะ ขอสายพี่ลิงค่ะ


ผมงง อ้อ ค่ะ รับสายค่ะ จากไหนคะ





เอ่อ หนูชื่อฝ้ายค่ะ พี่ลิงไม่รู้จักหนูหรอก หนูเคยเจอพี่ที่เที่ยวน่ะค่ะ พี่จำหนูไม่ได้หรอก


ว่าแต่พี่ลิงมีแฟนหรือยังคะ


ผมงงหนักเข้าไปอีก อ้อ มีเอ๊ยไม่มี เอ้ยมีแล้วครับ





หนูรู้อยู่แล้วล่ะค่ะ แต่หนูก็อยากคุยกับพี่น่ะค่ะ


หนูมีแฟนอยู่แล้วเหมือนกันค่ะ พี่เค้าเรียบร้อยเป็นคนดี แต่หนูก็อยากคุยกับพี่


เอาตรงๆเลยนะคะหนูอยากมีกิ๊กเพิ่มน่ะค่ะ แฟนหนูเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย





ผมอ้าปากค้าง ไม่รู้จะตอบประการใดดี


อ้อ ครับ ครับ เอ่อ แล้วน้องเอาเบอร์พี่มาจากไหนอ่ะครับ เพื่อนพี่คนไหนให้มาเอ่ย อ้อ ไอ้เก๋เจ้าแม่แดนซ์ฟลอร์ให้มาใช่หรือเปล่าครับ พักหลังนี้ พี่ก็ไม่ค่อยได้ไปไหน ไปแต่กับเก๋นี่ล่ะครับ

ไม่ใช่ค่ะ พี่อย่าพยายามเดาเลย ไว้หนูจะโทรไปใหม่นะคะ สวัสดีค่ะ


เธอวางไปสายไปพร้อมกับความมึนของผม เออ ไอ้เชรี้ยตัวไหนซักตัว มันต้องส่งไผมาแกล้งกรูแน่ๆ

ผมไล่โทรหาไอ้เพื่อนทั้งหลาย มันก็ไม่มีใครยอมรับว่า ใครกันแน่ที่โทรไป แถมผมยังโดนหัวเราเยอะกลับมาอีกต่างหาก



ผ่านมาสองวัน น้องฝ้ายเงียบหายไป ยิ่งทำให้ผมมั่นใจ เออ..กรูนี้โดนแกล้งแน่ๆ
ดีนะ..ไม่ปล่อยไก่ออกไปเยอะนัก ฮ่าๆ...




วันนั้นผมมาทำงานตามปรกติ ผมกลับมาที่โต๊ะทำงานเห็นโทรศัพท์เบอร์แปลกๆโทรมาและผมไม่ได้รับสาย
ผมจึงโทรกลับไป เพราะนึกว่าลูกค้าโทรมาอ่ะครับ
ปลายสายที่รับเป็นผู้ชาย สอบถามได้ความว่า เป็นโทรศัพท์กลางของบ.อะฮร้าศรี เน็ตเวิร์ค

ผมนั่งคิดเอ... บ.นี้มันคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินมาที่ไหน
อ้อ ผมรู้แล้วบ.ของน้องฝ้ายนั่นเอง...

บ่ายนั้นเธอโทรกลับมาอีกรอบครับ ผมกำลังรออยู่เชียว ผมอยากรู้ว่าเธอเป็นใครหนอ และใคร?ที่ส่งน้องฝ้ายมาแกล้งผม

เธอหัวเราะคิกคัก พี่ พี่อย่าพยายามเดาเลย ว่าหนูเอาเบอร์พี่มาจากใคร เพราะพี่เดาไม่ถูกหรอกนะคะ
เออ... หนูขอถามพี่หน่อยนะคะ

หากแฟนหนู เป็นเพื่อนพี่ เอ่อ ไม่ใช่ค่ะ เป็นคนรู้จักของพี่น่ะค่ะ พี่จะคบหนูไหมคะ

ผมทวนคำ หา? เพื่อนของผมเป็นแฟนของน้องฝ้าย?
โอร้วววว มีนตรึ๊บบบบบบบ แฟนใครกันฟระ ผมยิ่งมั่นใจ เออ...กรูโดนแกล้ง ไอ้ไมค์แน่ๆ

และแฟนหนูนะคะ เค้าอนุญาติให้หนูน่ะโทรหาพี่ได้ด้วย
เค้าไม่ว่าอะไรค่ะ หากหนูจะมีกิ๊กเป็นพี่


ผมตบหน้าผากดังป๊าบบบบบบบบ.....โอร้วแม่เจ้า เราสามคน...ยิ่งผมเป็นเพื่อนกับแฟนเธอด้วยแล้วล่ะก็
แค่คิดมันก็อลเวงแล้ว


เอ่อ พี่คงไม่สะดวกคุยอ่ะครับ น้องฝ้ายนึกออกไหมครับ คือเค้าก็เป็นเพื่อนพี่ด้วย พี่ถือคติ ของๆเพื่อนเราอย่ายุ่งเด็ดขาดเชียวล่ะครับ

ไม่ใช่นะคะ ป้อมว่า....นะคะ


เธอหลุดชื่อจริงของเธออกมาครับ อ้อ สรุปเธอชื่อน้องป้อม
ผมนั่งนึก ป้อม ป้อม ป้อม ใครกันหนอ....


หลังจากหลุดชื่อจริงออกมาแล้ว เธอรีบวางสายไป ผมยังนั่งคิดต่อไป...
ใครกันหนอ...ป้อม

ผมกระจ่างขึ้นมาทันที...น้องป้อม แฟนพี่โอ ที่บ.นี่หว่า!!
วันนั้นเราไปเลี้ยงสังสรรค์กันมาครับ ผมเจอน้องป้อมหลายครั้งแล้ว เพราะพี่โอนั้น เป็นพี่ทอมในบ.ที่ผมสนิทด้วย และดีลงานกันบ่อยๆ


ผมนั่งตาเหลือก....ชิบหอยแร้นนนนนนนน
นี่มันแฟนพี่...โอร้วววววว นี่กรูปล่อยหม้อชนิดไหนออกไปบ้างเนี่ยยยยยยย โอรกก....
หากเกิดเหตุผิดใจอะไรขึ้น มันจะลำบากใจมากๆ แล้วนี่พี่โอรู้ไหมหนอ แล้ว แล้ว แล้วฯลฯ


อีกใจนึงคิด อืม...หรือว่าพี่โอจะให้น้องป้อมโรมาแกล้งผม แต่มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลย เพราะว่าพี่โอนั้น เป็นคนนิสัยจริงจังและเป็นทอมชราที่สุขุมมั่นคงแล้ว
มันคงไม่ใช่อะไรแนวนั้นหรอกเนอะครับ

ในใจคิด เออ..เราก็บอกเค้าไปแล้วว่า คุยไม่สะดวก คุยไม่ได้ เค้าคงไม่โรมาอีกแล้วมั้ง


ผมคิดว่าเรื่องนี้จะจบไปแล้ว เพราะว่าน้องป้อมหายไปหลายวันอยู่นะครับ

จนเมื่อวานนี้...เบอร์ของพี่โอ โทรเข้ามาหาผมครับ
ผมรีบรับส่าย เพราะนึกว่าพี่โอจะโทรมาคุยเรื่องงานที่เราๆค้างกันไว้

ด้วยความประหลาดใจ เสียงปลายสายคือน้องป้อม...

พี่ลิงคะ พี่ลิงทำอะไรอยู่คะ
เนี่ยป้อมมางานเลี้ยงกับพี่โอค่ะ พวกคุณเจี๊ยบ พี่เชอรี่ พี่ฯลฯก็มานะคะ พี่จะคุยกับใครดีคะ

ผมรู้สึกหนาวดึ๋งสะท้าน
โอร้วววววววมายก๊อดดดดดดดดด พี่โอรู้เรื่องไหมเนี่ยครับน้องป้อม
อ๋อ รู้เรื่องล่ะ พี่โอบอกว่าให้โทรหาพี่ลิงได้ตามสบายเลยค่ะ ป้อมเลยเอามือถือพี่โอมาโทรไงคะ

แล้วนี่ทำอะไรอยู่คะ คิดถึงป้อมบ้างหรือเปล่าคะ


สรุป...มันเป็นเหตุการณ์ที่งง มึนและลำบากใจสำหรับผมมากๆครับ
มันกลายเป็นว่าพี่โอก็อนุญาติให้คุยกับผมได้ และน้องเค้าก็ไม่ได้แกล้ง...
โอร้วววว คิดอะไรอยู่ฟระครับ พี่โอ?


ปล. ผมแก้ปัญหาเรื่องนี้โดยการบอกน้องป้อมไปเมื่อวานเด็ดขาดจริงๆแล้วว่าไม่สะดวกคุยครับผม
ต่อไปนี้คงไม่ได้คุยกันแล้วล่ะครับ