คุยไปคุยมา ไม่ทราบฉไนวกเข้าไปเรื่อง "นิราศ"ได้ซะงั้น...
กระพ๊มเลยมีดำริ ซึ่งผมมองว่าค่อนข้างจะสร้างสรรค์นะครับนั่น
พรุ่งนี้ว่าง ไม่ได้ไปไหน...
ลองแต่งนิราศดูดีกว่า
นิราศเสียมเรียบ นิราศชะโงกทัวร์ยุโรปฯลฯ
เดี๋ยวลองชมกัน ว่ามันจะวิบัติขนาดไหนและกระพีมจะไปได้ซักกี่น้ำนะพี่น้อง 55
คุยเรื่องนิราศ เลยคุยไปถึงเรื่องโคลงฉันท์กาพย์กลอนทั้งหลาย
คุณนกยูงเล่าให้ฟังว่า สมัยเธอยังเอ๊าะๆ สมัยฟอสซิลเพิ่งก่อกำเนิดใต้ผืนโลก
อ.สอนภาษาไทยท่านหนึ่ง ให้นร.ทุกคนแต่งกลอนทั้งหลายเหล่านี้ในชม.เรียน
โดยที่อ.จะตอบกลับมาเป็นกลอนเช่นเดียวกันแก่นร.ทุกคน
ผมฟังแล้วทึ่งมาก
ที่ทึ่ง เพราะอัจฉริยภาพของอ.ท่านนี้ในการพูดคุยขีดเขียนภาษาดอกไม้นี่ล่ะะครับ
ใครเคยแต่งกลอน โคลง ฉันท์ทั้งหลายคงทราบดีว่ามันโคตรยากเลย
เพราะกฏข้อบังคับ เอก โท อะไรไม่รู้ เยอะแยะไปหมด
ไหนจะต้องลำดับความคิด ต้องระวังเรื่องเนื้อหา โอ้วสารพัด
คุณนกยูงเคยแต่งไว้หนึ่งบท เธอยังจำได้ถึงทุกวันนี้ แม้มันจะผ่านมา100กว่าปีแล้วก็ตาม (ฮา)
ผมฟังแล้วได้แต่ร้องโอร้ว อร้าว
เมียเรานั้นไซร้คือsuperเมีย เพราะshe can everthingตั้งแต่ทำงาน ทำกับข้าวยันแต่งกลอน
ฟังแล้ว ภูมิใจมาก พระสวาเมียอิชั้นนั้นไซร้เก่งกว่าใครในสามโลก อะแฮ่ม :)
เสียดายจำไม่ได้ว่า ที่เธอแต่งไว้มันจัดอยู่ในกลอนประเภทไหนน่ะครับ
อยากเกิดเป็นเจ้าหญิง งามเพริศพริ้งเหนือกว่าใคร
ที่เลิศด้วยน้ำใจ อันสดใดไร้มลทิน
หรือเป็นสกุณา ออกถลาและผกผิน
ท่องไปในบุรินทร์ หากินในป่าพงพี
คุณครูตอบกลับมาว่า :
สวัสดีเจ้าหญิง แต่งดีจริงตื้นตันใจ
อนาคตจะสดใส เธอเป็นได้แน่นอนกวี
editเพิ่ม อันนี้เค้าเรียกโคลงกระทู้ ที่อีแม่ป้าของผมแต่งไว้อีกัอนนึง
ดิน ดีปลูกหมู่ไม้ งามตา
น้ำ สดชื่นหลั่งมา ช่วยแล้
ลม โบกพัดบุปผา ปลิวว่อน
ไฟ ป่าน่ากลัวแท้ ลุกไหม้ วอดวาย
ครูตอบว่า แต่ง ได้ ดี จริง
แต่ง ดีเกินกล่าวถ้อย พรรณนา
ได้ อย่างนี้ทุกครา เลิศแท้
ดี เต็มสิบสอบพา ใจสุข
จริง นะใช่ชมแล้ หลอกให้เปรมปรี
โอร้ว....
ผมว่าแต่งดีนะครับเนี่ย เนื้อหาได้ สัมผัสทั้งหลายเยี่ยม ศัพท์แสงเริ่ดหรูอลังการงานสร้าง
อ้อใช่ คุณนกยูงเคยเป็นธิดาวันเด็กสองปีซ้อนด้วยนะเออ
มันพิเศษตรงที่ว่า ทางรร.เค้าให้เป็นแค่ปีเดียวต่อคน แต่ชีเป็นได้ตั้งสองปีแน้
อิชั้นภูมิใจเมิ่กคร้า อ๊า อ๊า...
No comments:
Post a Comment