อีป้า

พรุ่งนี้ตั้งท่าจะไปเขมรครับผม
ประเทศที่ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะไปในชีวิตนี้ครับ...

ผมตั้งท่าจะไปเขมรมาหลายทีแล้ว แต่ก็เจอโรคเลื่อนเข้าไปทุกที
อย่างเสาร์ที่แล้ว ตั้งใจไว้ดิบดี โกหกพระแม่แอนด์ญาติโกโหติกาเรียบร้อย
แป่ววว...รบกันซะงั้นที่ชายแดน


พรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะพยายามไปให้ได้ครับ
ถ้าวันนี้เค้าประชุมกัน แล้วมันไม่ยิงกันวี๊ดบึ้มอีกรอบอ่ะนะ
ผมเริ่มคิด เออ ทำไมเขมรมันเป็นประเทศที่ไปยากไปเย็นนักฟระ
ทั้งๆที่มันก็ใกล้แค่นี้...


ยังไงเอาใจช่วยผมด้วยเด้อ ให้ได้ไปซะที ขออย่าให้เค้ารบกันเลยวันนี้พรุ่งนี้ เพี้ยงงงง
(อ๊ะ เดี๋ยวใครแถวนี้ด่าว่าปอดแหกอีก เหอๆ)


ไปทำไมเรอะครับ...ไปหาอีป้าของผมนั่นเอง
อีป้าของผมนั้น ไปทำงาน(แบกหม้อแบกไห) อยู่ที่เสียมราฐหรือเสียมเรียบได้3-4ปีแล้ว
เราได้รู้จักกัน และมีวันนี้ เพราะความซวยของผมเอง(โอ๋ๆๆ ม่ายช่ายยย) และเพราะLesla diary


หลายๆคนในนี้ ผมเชื่อว่า รู้จักกันผ่านleslaใช่ไหมครับ
อย่างคุณwawine คุณไซ goodday และอีกหลายๆท่าน
ขอบคุณlesla ที่คงเจ๊งบ๊งไปถาวรนิรันดรไปแล้ว ณ ที่นี้


เรื่องของเรา มันเกิดจากความบังเอิญ(ซวย 55) ที่ได้มารู้จักกันผ่านหน้าได
เธอบอกว่า ในวันว่างวันนึง เธอคลิกเปิดโน่นเปิดนี่ไปเรื่อยๆ
ทำไปทำมา...หลงเข้ามาอ่านไดคุณลิง และคิดว่าเออ ไอ้นี่มันฮาและติงต๊องดี
จึงตามอ่านมาเรื่อยๆ จนมาถึงเรื่องน้องยุ้ย...
เราถึงได้รู้จักกันนั่นล่ะครับ

ไว้ได้ไป ไม่ได้ไปยังไง เดี๋ยวจะมาบอกนะครับ^^
หากวันจันทร์ยังไม่กลับมา ช่วยไปขุดอิช้านที่เขมรกลับมาด้วยเด้อเจ้า


have a nice weekendนะคร้าบบทุกท่านน