เรื่องขำๆจากญี่ปุ่น

ไปญี่ปุ่นงวดนี้นะครับ มีเรื่องขำๆมาเล่ามากมาย ดังนี้ แต๊นนน...

เริ่มกันด้วยคำถามประลองกึ๋น+รบกวนโสตประสาทกันดีกว่านะครับ ผมนั่งคิดอยู่ตั้งชม.กว่า กรูยังคิดไม่ออก
- ปลาอะไรเอ่ยยยยย พูดเพราะที่สุดในญี่ปุ่น?

ใครเดาถูกเอาไปเลยครับ บ้านพร้อมฮวงซุ้ยจากลิงเอนเตอร์เทนเมนท์คอมเพล็กซ์ (ดูเฉลยด้านท้ายเด้อ)

1. ทัวร์ที่ผมไปงวดนี้นะครับ กว่า99.99%ปลากรอบไปด้วยอาอี๊อาม่าอากงฯลฯ ทั้งรถสิริอายุรวมกันมากกว่า12,000ล้านปี
อีก0.0001%นั้น เป็นสาวๆหนุ่มๆรุ่นผมและเด็กๆอ่ะครับ

ใครเคยไปญี่ปุ่น คงทราบดีว่า ตามร้านต่างๆเนี่ย มันจะมีมุมแม่บ้านสุดประหยัดอยู่นั่นคือ "มุมชิมฟรี"นั่นเอง

วันที่สองของการเดินทาง เราได้มีโอกาสแวะชอปปิ้งสินค้าOTOPสั้นๆกันครับ ที่เมืองอะไรซักเมือง

ไปเที่ยวงวดนี้ สาบานเหอะ ผมจำชื่อเมืองกว่าครึ่งไม่ได้เลย เพราะว่าเมืองที่ไปนั้น เป็นเมืองเล็กๆที่การท่องเที่ยวเพิ่งจะบุกเบิกไปถึงอ่ะครับ
มันเลยไม่ค่อยคุ้นและติดหูผมซักเท่าไหร่นัก

วันนั้นเราแวะไปซื้อพวกกิมจิกันครับผม โอ้โห แต่ละไหนี่ต้องบอกว่าน่าสัปประแด๊กมากๆ กลิ่นเปรี้ยวนี่ลอยไปเตะจมูกผมไกลถึงประมาณ3กิโล..

ด้วยความที่เวลาซื้อของนั้นมีน้อยมาก อาเจ๊วัยกลางคนค่อนไปทางแก่หนึ่งนาง วิ่งร้อยเมตรเข้าไปร้านนี้ทันที
ผมเห็นป้าย"ผัวกรูชอบกิมจิคร้า" แปะอยู่บนหัวแก ขณะที่แกพุ่งเร็วจี๋ไปที่ร้านนั้น

ผมเดินตามไปสมทบ ด้วยความที่ผมไม่ค่อยชอบทานกิมจิเท่าไหร่นัก ผมจึงทำท่าไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่
หน้าร้าน มันมีจะกิมจิให้ชิมฟรีครับผม คนขายหน้าตาสุภาพเชียว คอยอื่นกิมจิให้พวกเราทานกัน อ่ะๆลองแมะๆ
อาอี๊คนนั้น กวักมือเรียกผมแต่ไกล มานี่ๆมาลิง มาชิมนี่มะ
"มันอร่อยจริงๆนะ" มาลองชิมดูมา...

สิ้นประโยคนั้น อาเจ๊คนขายหน้าเหวอ ตาเหลือกราวกับโดนอุ้มไปดองลืมในโอ่งกิมจิ
พี่ไกด์ที่ป้วนเปี้ยนแถวนั้น ละล่ำละลั่กบอกอาอี๊ว่า
เอ่อ คนนายครับ ผมขอนะครับ ไม่พูดนะครับ คำนั้นน่ะครับ
คำไหนยะ ชั้นก็ไม่ได้พูดอะไรม่สุภาพนี่ยะ แล้วชั้นพูดแค่ว่า "มันอร่อยจริงๆนะ" เองนะ
มันผิดกฏส้วมเทศบาลตรงไหน ห๊า?

ก็ ก็คำนั้นน่ะครับ จริงไงครับ อย่าพูดสองจริงที่ญี่ปุ่นนี่นะครับ

คำว่าจริงๆน่ะ มันแปลว่า ...ไอ้นั่นของผู้ชายอ่ะคร้าบบบบ

เจ๊คนขายนี่ช็อคตาตั้งไปเลย เข้าใจผิดไปกันใหญ่ เพราะว่าเมื่อรปะกอบกับท่าทางอร่อยเริ่ดดดของคุณนายแล้วนั้น
เธอเข้าใจว่า กิมจิตำนานของร้านเธอ อร่อยเท่ากับ ตู๊ด ตู๊ด อ่ะคร้าบบบ - -"

2. เหตุเกิด ณ ร้านอาหารญี่ปุ่นโบราณกาลแห่งนึง
อาแปะคนนึงในทัวร์นะครับ แกต้องทานยาก่อนที่จะทานข้าวได้ แต่แกไม่มีมีน้ำเปล่า
จังหวะนั้น ไกด์ไม่ได้อยู่แถวนั้น แกจึงพยายามส่งภาษามือชี้โบ๊ชี้เบ๊พยายามจะสื่อสารกับพนง.เสิร์ฟรุ่นบรมทวดติดเทอร์โบ(แก่แต่กรูมีไฟ)
ชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปซักพัก ก็ไม่ได้น้ำเปล่าซักที
แกเลยใช้พลังวัยหนุ่มของแกที่สะสมมาเฮือกสุดท้าย บอกออกไปว่า อั๊วอยากได้น้ำเปล่า อ๊าวว อ๊าววว (ภาษไทยนี่ล่ะครับ)
อาอึ้มคนนั้น ชูสองนิ้วขึ้นมาทันใด แปลได้ว่าอึ้มเข้าใจแร้น และวิ่งหายเข้าไปในครัว

สามนาทีผ่านมา อาแปะนั่งรอด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน เพราะว่าคนอื่นนั้นเค้าทานกันไปถึงไหนแร้น แกนั่งหิวอยู่สามชาติแร้น ก็ยังไม่ได้กินซักที
นาทีถัดมา อึ้มวิ่งมาพร้อมถาด อาแปะแอบดีใจ โอร้ววว เราจะได้แหล่กข้าวซ้ากที

ที่ไหนได้ อาอึ้ม ไปยกโชยุซีอิ๊วขวดเบ้อเริ่มาให้อาแปะ พร้อมกับทำหน้ากรุ้มกริ่ม แสนจะภูมิใจในบริการข้ามประเทศข้ามเชื้อชาติของแกนัก...
อาแปะโมโห แม่งเอ้ย ไม่ได้แหล่กซักที พูดก็พูดไม่รู้เรื่อง ไอ้ครั้นจะทานยากับโชยุ มันคงอร่อยเข้าที

ด้วยอารมณ์ โมโห แกสบถออกมาว่า (โปรดทำสำเนียงจีนประกอบ)
"ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยเอ๊ย อั๊วอาเอาน้ำเปล่า ม่ายช่ายซีอิ๊วววววววววว"

ทันใดนั้น..อึ้มคนนั้น บังเกิดพุทธิปัญญาขึ้นมาทันใด พร้อมพยักหน้าสามที หงึก หงึก หงึก
และอึ้มแกก็วิ่งสามร้อยเมตรเข้าไปในครัวพร้อมถาดใบนั้น

อาแปะนั่งอ้าปากค้าง...รอดูว่าอึ้มวิ่งเข้าไปเอาอะไรมาให้แกอีก เอ...มันอาจจะเป็นน้ำส้มสายชูก็ได้
นาทีถัดมา...โอ้วววว รี่คงเป็นบัญชาของสวรรค์ นั่นไง น้ำเปล่า อ่าว อ่าวววว....


อาแปะนั่งง เออ..กรูนี้เพิ่งด่าอึ้มไปว่าไอ้เหี้ย ไหงมันออกมาเป็นน้ำเปล่าได้หนอ

ปริศนานี้มาถูกเฉลยบนรถทัวร์ครับ พี่ไกด์เฉลยว่าความจริงแล้วนั้นไซร้
น้ำเปล่า ภาษาญี่ปุ่นนั้นคือ "โอ้วเหี้ย" นั่นเอง...

แม๊...แปะมีญาณก็ไม่บอก...

3. ศัพท์ขำๆวันละหบายคำ

ควายๆ = เป็นคำอุทานสุดแสนจะน่ารักของสาวญี่ปุ่น
แปลว่า กลัวๆๆ

นมมีมาโชว์ = คำเชิญชวนตามมารยาทสังคม
แปลว่า ทานข้าวกันไหมเคอะ?
( แม๊ เสียดายมีนมมาโชว์)

กางเกงใน = expressionเช่นกัน
แปลว่า ไม่ใช่แล้วๆๆ


เฉลย คำถามข้างบน
-ปลาอะไรเอ่ยยยยย พูดเพราะที่สุดในญี่ปุ่น?

ตอบ: ปลาคาร์ฟ (ปลาคร้าบบบบ)