เขียนเพราะว่าง

ไม่มีไรทำเลยฮ่วย..
วันนี้เป็นอีกวันเสาร์ที่ผ่านไปอย่างเหงาหอย..
ออกไปทานข้าวกับเพื่อน ไปตีแบดก็ไม่หาย.
วันนี้AFจบแล้วอีกตะหาก...แล้วกรูจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงล่ะนี่
ยังคงใช้ชีวิตด้วยความหวาดระแวงสารพัดต่อไป เฮ้ย คันนั้นมันขับตามป่าว
ไอ้ผู้ชายคนนั้น มันจะเดินเข้ามาต่อยเราอีกหรือป่าว...
เวลาผ่านไป อะไรคงดีขึ้น

วกเข้ามาเรื่องAF...แผนนี้ประสบความสำเร็จว่ะค่ะ
เห็นมั้ยพี่น้อง...ดิ๊นไม่เชียร์ซานิV6ซักนิดเลย เป็นไงค้า ได้ชิงแชมป์
อีกคนที่ไม่เคยเชียร์เลยตั้งกะเปิดบ้านคือแอนV10 เพราะชีไม่ใช่
เป็นไงค้า...ได้ชิงแชมป์ค้า

อิช้านรู้แร้น..
นี่เองคือเคล็ดลับความงาม...
อยากให้ใครอยู่นานๆเรอะคะ
ต้องอย่าไปเชียร์ ต้องแช่งมันเช้าแช่งมันเย็น(เหมือนไอ้เหี้ยปั๊มV8 Af5)
ต้องรีบเปลี่ยนช่องหนีเวลามันออกกล้อง
ได้ผลฉะนี้แล...

ไหนๆก็เขียนแบบสะเปะสะปะแล้ว ขออีกเรื่อง
ตลกมาก..เพิ่งค้นพบว่าหมาสองตัวที่บ้านชอบกินขนมมากกกกกกกกก
หากมันสองตัวตายแทนขนมได้..มันคงตายแทนคุกกี้ก้อนนั้นไปแร้น

ชอบกินขนาดไหนเรอะคะ...แม่ต้องซื้อมาให้มันสองตัวทุกวันค่ะไม่งั้นมันจะโวยวายไม่เลิก
ตะกี้ออกไปซื้อไอติม...
อยากทดสอบทฤษฏี...ลองเอาไอติมให้หมีกิน
ผลออกมา..มันกินลืมตายค่ะพี่น้อง
แถมด้วยบราวนี่ที่อิช้านทำตกทั้งก้อน เลยตกเป็นลาภปากของสองหมา
หมีกับมะขามฟาดหมดก้อนค้า....

ท้ายนี้...ระแวง หวาดกลัว วิตกกังวล
กลัวใครมาทำร้ายอีก กลัวมันตามมาทำร้ายครอบครัว กลัวล้านแปด
คุณนกยูงให้กำลังใจตลอด...ไม่มีเธอคงแย่กว่านี้