ปีเสือ ปีมหาชง

ปีหน้าปีเสือ...
ชงอย่างแรงกับปีวอกอย่างดิ๊นฮร่ะ...

นึกไปถึงปีเสือเมื่อ12ปีที่แล้ว
โอ้โหพี่น้องคะ ซวยอะไรฉไนขนาดค่ะ ซวยทั้งปีทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน เรื่องความรัก
เป็นปีที่ไม่มีอะไรดีเลยว่างั้นเถอะ
12ปีที่แล้ว...ยังเป็นปีที่ผมมีน้อง1เป็นเพื่อน
มาวันนี้ เออว่ะ...12ปีแล้ว
เร็วเนอะ...
เราสองคนรู้จักกันมา12ปีแล้ว และวันนี้เราก็ยังเป็เนพื่อนที่ดีต่อกัน

ปีเสือเมื่อ12ปีที่แล้ว
ผองเพื่อนกระพ๊มที่เกิดปีลิง ความซวยมาเยือนกันแบบยกเข่ง
น้อง1 โดนแฟนเก่าของเธอทิ้งไปมีคนอื่น
เพื่อนตอง....โดนแฟนนางงามมันทิ้ง
และสามวันถัดมาเจอขโมยขึ้นบ้าน โดนต่อยหน้าบวมไปเป็นเดือน
เจ๊เก๋เพื่อนสาว โดนแฟนทิ้งอกหักยับเยินยับเยินกินไม่ได้นอนไม่หลับไปเป็นเดือนเช่นกัน
ส่วนผม แฟนทิ้งไปมีคนอื่น พร้องทิ้งหนี้หลายเงินอยู่ไว้ให้
ยังไม่พอ...ผมโดนแฟนใหม่ของเธอนั้นรังควาญทุกเช้าเย็น มันตามผมไปทุกที่ตั้งแต่ที่บ้าน ที่มหาลัย
เรื่องนี้...เอวังด้วยการที่มันลามปามโทรมาด่าแม่ของผม และต้องออกไปต่อยกันนั่นล่ะ

ปีเสือปีหน้านี้ ผมดูดวงตัวเองแล้ว คงเป็นปีซวยมหาซวย เพราะราหูเข้าอีกตะหาก
เอาเถอะ...ดิ๊นทำใจไว้แล้วล่ะฟร่ะค่ะ..
อดทนเวลาที่ฝนพรำ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เนอะๆๆๆ

สัมภาษณ์งาน: อะ อะไรนะครับ

ง้า...
อ.ที่ผ่านมา...
มีกระทาชายผมยาวสลวยสวยเก๋ ท่าทางอรชรอ้อนแอ้น(กว่ากูตั้งสามเท่า)มาสมัครงานค่ะ
และอิช้านก็ดั๊นนนน บ้าเรียกมันมาสัมภาษณ์
แวบแรกที่เห็นหน้า...โอร้ววววว
แขนอันเรียบเนียนตึงไร้ขนท่อนนั้น แค่เจอมดกัดก็หักกังกร๊อบแกร๊บแล้วมั้งคะนั่น

ในสภาพที่เลือกมากไม่ได้ เพราะที่แผนกรีบใช้คนก่อนงานจะท่วมไปกองเต็มบ่อส้วมซะก่อน
ผมจึงไม่มีตัวเลือกมากนัก ประกอบกับนายคนนี้recommendจากน้องโดนัทคนงาม
เพื่อนหนูเองค่ะพี่....

ถึงเวลานัดสัมภาษณ์ แผนกบุคคลากรของเรานั้น ยื่นผลประเมินattitude test สมรรถภาพทางเพศtest อะไรต่อมิอะไรให้ผมเป็นเกณฑ์ในการพิจารณาตัดสินใจ
ผมขยี้ตามองscoreของหนุ่งสะโอดสะองค์นายนี้นั้น
โอ้โหน้องคะ ฝีมือในการทำtestวัดภูมิปัญญา เทียบเท่าเจ๊เก๊กซิ้ม ณ สำนักง้อไบ๊
นี่มึงเอาฝ่าตรีนประมวลผลวิเคราะห์ใช่มั้ยคะ มาได้ยังไงเนี่ย 2.5แต้มจาก20คะแนน

ผมสูดหายใจลึกๆเข้าไปสามเฮือก เอาวะ มันอาจจะดีก็ได้ (ไม่มีอไรจะเสียแล้วค่ะ)
มันต้องมีข้อดีซักข้อในคะแนน2.5นั่นสิฟระ เช่นว่า มันอาจจะหายใจทางผิวหนังได้ก็ได้นะคะ...

ณ ห้องสัมภาษณ์....
ผมนั่งลง น้องJ dock(คล้ายๆJ rock)คนนั้น มองด้วยสายตาสงสัยว่าอิช้านคือภารโรงหรือเปล่า
หลังจากรับไหว้แบบเสียไม่ได้ของJ Dockมาแล้วนั้น
ผมเริ่มขั้นตอนพิธี
อ่ะ แนะนำตัวคร่าวๆหน่อยนะคะ
อีนังJ Dockทำหน้าต้องการส้วมด่วนมาแต่ไกลระยะ300เมตร
(นี่กรูเผลอถามว่าแม่มึงแต่งงานมากี่รอบไปแล้วหรือเปล่าคะนั่น) อะ อะ อะไรนะครับ
น้องแนะนำนำตัวเองคร่าวๆหน่อยค่ะ
(ทำหน้าอยากลาไปคลอดลูกประกอบ) ผะ ผะ ผมชะชะชื่อ สมช๋อย หอยกระเด้งครับ
เงียบบบ....
(นี่กรูเผลอถามคำถามวิทยาศาสตร์โอลิมปิคไปรึป่าวคะนี่) แค่นี้เหรอคะ แนะนำตัวเองไงคะ
อะอะเอ่อ ยังไงครับ
ก็เช่นว่าน้องเรียนอะไรมา ประวัติการทำงาน แต่งงานมาแล้วกี่หน อะไรแบบนี้ไงคะ
(สูดหายใจเข้าไปยาวยืด กระดาษกระเดิดปลิวว่อน)
ผะผะผมทำงานเป็นSub contractorที่บ.ผลิตชิ้นส่วนคอมแห่งหนึ่งมาปีแล้วครับ
หน้าที่คือpackagingครับ
ยะยะอยากหางานใหม่เพราะตำแหน่งsubมันไม่มั่นคง และไม่มีทีท่าว่าจะได้รับการบรรจุเป็นพนง.ประจำแต่อย่างไรครับ
เงียบ.....
อ้อค่ะ เข้าใจค่ะ เอ่อ ตำแหน่งงานcheckerนี่มันหนักมากเลยนะคะ ทำงานสารพัดสุดไซร้เขตแดนของGeneral bae
ทั้งแบกหาม ทำงานกลางแดด ทำงานกลางคืนเลิกตีสามตสี่ ทั้งต้องพาแม่บ้านนายไปซื้อปลาทู ฯลฯอะไรแบบนั้น
จะไหวไหมคะ???

(เงียบไปประมาณสามชาติหย่อนๆ พร้อมปัดผมทรงJ dockปัดฝุ่นที่พื้นประกอบ)
ตะต้องไหวครับ
ไหวยังไงคะ ทำงานใต้ความกดดันได้ใช่ไหมคะ
(ทำหน้าเหวอ) กดดันยังไงครับ???
สิ้นคำตอบนั้น ดิ๊นตั้งท่าจะตะโกนขอกางเกงในแม่บ้านที่เดินผ่านไปมาซับเหงื่อซะให้มันรู้แล้วรู้รอด
เออ....มันต้องมีDNAตัวไหนซักตัวที่ทำให้ไอ้หนุ่มนี่เข้าใกล้คำว่าเอาไหนบ้างสิน่า

ด้วยอิทธิพลราหูมั้งคะ อิช้านในสภาพเสียสติ ตัดสินใจรายงานพี่หัวหน้า
พี่คะ หนูว่าน้องคนนี้ใช้ได้ค่ะ อย่างน้อยแกก็พูดภาษาไทยได้นะคะ เชิญมาสัมภาษณ์รอบสองค่ะ
ชม.ถัดมา.....พี่หัวหน้าผู้หลงกลนางมารลิ่งลิ๊งผู้บำเพ็ญตบะ ณ ยอดเขาไกรเลิศมาสิบพรรษาเศษยอมมาสัมภาษณ์

ด้วยnatureของพี่หัวหน้าที่แกเป็นผู้ช๊ายยผู้ชายอ่ะครับ คนที่ไม่รู้จักแกอาจจะมองว่าแกpushหรือดุดันเกินเหตุแม้แต่ในเวลาที่แกพูดธรรมดา
พี่หัวหน้ามาพร้อมเสียงเข้มสุดๆของแก
ไหน...แนะนำตัวซิ
อะ เอ่อ ผมชื่อสมม๋อย น้องสมหมายคะครับ
และแล้วน้องJ dockก็เข้าสู่stepเทพ...เงียบบบบบครองพิภพค่ะพี่น้อง
อะไรเนี่ย พี่บอกให้แนะนำตัวไงครับ
อะเอ่อ แนะนำตัวยังไงครับ (ไอ้เปรตตตคะ กรูลุ้นมึงปวดรูตับจริงๆค่ะ จำได้ว่าเมื่อชม.ที่แล้ว กรูบอกมึงไปแล้วนี่ค้า ฮ่วยยยย)
ก็บอกมา ว่าทำงานที่ไหนอะไรยังไงไงครับ!!!(เสียงเข้มสุดๆ)

ด้วยความที่ผมเอาใจช่วยไอ้หนุ่มซินตึ๊งนี่สุดกีบ อิช้านทำอะไรไม่ได้นอกจากท่องนะโมพุทโธ สุรามาเป็นระยะๆพร้อมกรวดน้ำส่งความกล้าให้อย่างเงียบๆ
จังหวะนั้น...ผมเห็น...

มือไอ้หนุ่มนั่น บีบผ้าเช็ดหน้าที่ไม่รู้ไปควักมาจากไหนดังกรอบบบบบ กรอบบบบบบบบบบ
กรอบบบบบบบ กรอบบบบบบบบบบบบบบ เหงื่อกาฬงี้แตกพลั่กๆเต็มมือ
เอ้า ว่าไงครับ ทำงานอะไรมา เอ้า บอกข้อดีของตัวเองมาซิ
สิ้นเสียงเข้มๆของนายกระพ๊มนั้น....

ไอ้หนุ่มนั่น...มือสั่นครับ....

อิช้านได้แต่ท่องพุทโธธัมโมแผ่เมตตาให้มันในใจ
แกเอ๊ย...เจอแค่นี้ยังมือสั่น กลับบ้านไปให้นมลูกไปเห๊อะไป๊
ถ้าเจอเวอร์ชั่นพี่หัวหน้าอาละวาดของจริง มึงไม่เครียดม้ามระเบิดไปก่อนเรอะฟระคะ
ประกันไม่coverอีกตะหากด้วยนะคะ แล้วอิช้านจะรับผิดชอบมึงยางง๊ายยย โอร้วววว
แล้วนี่กรูไปตกตัวอะไรมาฟระคะ มึงเป็นผู้ชายนะค้า กูยังห้าวกว่ามึงเลยค้า ฮ่วยยยยยยยยยยยย อ๊า

เหตุการณ์ในวันนั้น จบลงด้วยการที่พี่หัวหน้าจะตัดสินใจอีกทีตอนที่เห็นผลLogic testซึ่งต้องมาทำในวันต่อไปครับ
วันต่อมา...น้องJ dockโทรมาบอกน้องโดนัทคนงามว่า
ไม่มาแล้ว กลัวพี่หัวหน้ามาก ไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย

- -“
ดิ๊นเหนื่อยใจกะมึงมากค่ะ

ดวงแข็งโคตรV9

ขอหน่อยเห๊อะ
ดวงเอ็งแข็งจริง นุกนิกV9
มีพี่เป็นกองเชียร์อย่างเหนียวแน่น ปากเหวมาประมาณ153ครั้ง แม่งก็ยังไม่ออก....
เอ็งเฮงมาก พี่นี้ไซร้ขอคารวะ...

วีคนี้เงโชว์ได้ห่วยแตกบรมบรรลัยมากค่ะน้อง ในขณะที่นิวตี้โชว์ดีกว่าเอ็งทุกกระบวนท่า
ก่อนประกาศผล ยังพูดกับคุณนกยูงอยู่เลย..นุกนิกควรตกเหวไปได้จริงๆแล้ววีคนี้
เอ็งก็ยังดั๊นนนนนนนตะเกียกตะกายจากช่องนรกขึ้นมาจนได้
เอ็งทำบุญมาด้วยอะไรฟระคะ??

เสียดายนิวตี้ครับ โชว์ดีกว่าเยอะ ดันซวยมายืนกับซานิ ไม่งั้นก็ได้ตุ๊กตาทองไปแร้น

ปล.นุกนิกจ๊ะ พี่ก็ยังจะตามเชียร์เอ็งไปสุดขอบนรกเช่นเคย
ปวดตับปวดไส้แสบรูทวารแค่ไหน พี่ก็ยังจะเชียร์ต่อไปให้เครื่องในมันเจ๊งบ๊งกันไปข้าง
ไอ้เด็กบ้าบอติงต๊องง๊องแง๊งเต้นห่วยแอคติ้งงีด
ปล.2 แอบรักครูไผ่ เซ็กซี่ได้ทุกกระบวนท่า

ตัวซวยมาแร้นค้า...

ฤ ดิ๊นนั๊นไซร้คือตัวซวยแห่ง2000ปีประวัติศาสตร์มนุษยชาติคะ????
แรงรักใคร่พิศวาสบาดจิตของอิช้านนั้นไซร้ มันมีรัศมีของการสาปแช่งเจือปนอยู่ทุกอณู??

อ.ที่แล้วค่ะ ขณะที่ดิ๊นนั่งชมAFอย่างเลื่อนลอย...
พยายามบังคับจิตไม่ให้ตัวเองตกหลุมรักซานิและกุญแจซอล ก่อนที่สองสาวเจ้าจะด่าวดิ้นไปก่อนวัยอันควร
อุ๊ยตายแร้น....อีตี๋หน้าเดียวอ๊อฟV2นี่ดูไปดูมามันน่ารักดีนี่หว่า
ไอ้ตี๋นี่หน้าตามันธรรมดา แต่มันก็มีสเน่ห์แบบบ้านๆของมันดีเนอะ


เป็นไงล่ะค้าท่านผู้โชมมมมมมมมมมมม
หลังจากโดนมนต์แช่งของอิช้านเข้าไปประมาณสามวันเศษเอง...
ไอ้ตี๋มันโดนฟรีคิกอาบยาพิษด้วยแรงพิศวาสบาดจิตรของอิช้านออกนอกจักรวาลเทศบาลAFไปแร้นค้า...

โฮกกกกก....
นี่ความรักสิเน่หาของอิช้าน มันเป็นมนต์ดำปี๋ปิดแช่งชักหักกระดูกได้ผลแรงกว่าวูดูอีกเรอะค้า
กรูมันเป็นตัวซวย ตัวอัปมงคล ตัวอัปปรีย์ใช่มั้ยค้า อ๊า พระเจ้า

ท้ายนี้....อ๊อฟจ๊ะ พี่สาวคนสวยคนนี้ผิดเองล่ะจ้ะที่เอ็งตกเหวก่อนวัยอันควรไปซะแร้น
RIP V2 เอ็งจะอยู่ในใจพี่เสมอนาวแอน์ฟอร์เอฟเวอร์จากนี้และตลอดไป (หมายความว่า มึงจะซวยตลอดไปเช่นกันค่ะ)
555555

ปล.เชียร์นุกนิกV9ปวดตับปวดไส้แสบรูตูดแสบทรวงทวารเหลือเกินค่ะพี่น้อง
อภิมหาราชินีปากเหวค่ะ เพราะมีอิชั้นเป็นกองเชียร์สินะคะ

สัมภาษณ์งาน: โย่ว โย่ว สมัครงานคร้าบ

วันนี้ได้เรียนรู้สัจธรรมเพิ่มมาข้อหนึ่งจากการสัมภาษณ์งาน
ชีวิต..ไม่มีอะไรเที่ยง และอย่าประมาทมันทีเดียวเชียว



ผมกำลังมองหาชายไทยใจงามมาร่วมงานกับทีมเราครับ
สำหรับผมแล้ว..วุฒิการศึกษา ประสบการณ์หรืออะไรที่มันประดับบ่าคุณมาก็แล้วแต่ ไม่มีผลกับผมเลยครับ
ถึงคุณจะเคยขายเฉาก๊วยหรือล้างส้วมห้องน้ำมาก่อน ผมไม่แคร์..
เรื่องพวกนี้มันอยู่ที่ใจอย่างเดียวเลยนะจ๊ะ



ในการนัดสัมภาษณ์ครั้งนี้ มีcandidateสองคน
กระทาชายนายแรกนั้น ผมจัดให้ประโยคข้างล่างนี้เป็นอีกหนึ่งตำนานที่ผมจะไม่ลืมเลยชั่วชีวิตผม
อิชั้น: ไหนเล่าประสบการณ์ทำงานให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ
กระทาชายนายนั้น: อ้อครับ ผมเรียนจบม๋อยหมองยูนิเวอร์ซิตี้ หลังจากทำงานpart timeได้หนึ่งปี
ผมโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรซวยครับ จับได้ใบแดง เลยต้องไปเป็นทหาร นี่ก็พึ่งปลดประจำการออกมาครับ

อิช้าน : ทำตาปริบๆ

กระทาชายนายแรกนั้น กระพ๊มไม่ขอเลือก เพราะฮีถามถึงเรื่องเงินเดือนที่จะได้ประมาณ5รอบได้
เวลาไปสัมภาษณ์งาน...ถามคำถามสร้างสรรค์กว่านี้ก็ได้นะคะพี่น้องงงง



ที่อยากพูดถึงคือผู้สมัครอีกคนครับ
คนหลังนี้...ฮีมาพร้อมผมทรงSkin head สร้อยเงินเส้นเบ้อเริ่ม และกางเกงเดฟรุ่นlacking
ผมคิด..เฮ้ย ผู้ชายคนนี้หน้าตาท่าทางดีกว่าจะมาเป็นcheckerงานเทศาภิบาลแห่งชาตินี้นะนั่น
ทำไมเค้ามาสมัครตำแหน่งนี้หนอ??


ดิ๊น: ไหนเล่าประสบการณ์ทำงานให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ
ชาย2: เรียนจบมา ผมทำพวกanimationครับ
จากนั้นก็ไปออกเทปที่XS(นามสมมุติ) แต่ไม่รุ่ง เพราะต้านพวกMP3 เทปผีซีดีเถื่อนไม่ไหว
แฮ่ม ผมเป็นแรปเปอร์ของวงด้วยนะครับ
ดิ๊น: ในห้วงของความนิ่งงงงัน นี่HRบริษัทอิช้านมันมีปัญหาอะไรกับการrecruitหรือเปล่าหนอ
อ้อค่ะ ดีค่ะ แล้วนี่ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมาอะคะ แล้วทำไมถึงคิดถึงเปลี่ยนงานล่ะคะ
ชาย2: ผมเป็นดีเจอยู่แถวรัชก๋อมอ่ะครับ อยากเปลี่ยนงานมาลองพวกงานประจำดูบ้าง
เพราะเวลาของผมมันไม่ตรงกับใครหลายคน อย่างแฟนงี้ผมก็ไม่มีเวลาให้ อะไรแบบนั้นน่ะครับ

ดิ๊น: อิช้านนั้นไซร้ ในสภาพล้ำลายฟูมปาก อ้อ งานล่าสุดของดีตาเหม่งนี่มันเป็นดีเจมาเว้ยเห้ย
เอาวะ รับๆไปก็ได้มั้ง ตอนไปเกะกันคงสนุกพิลึกถ55
แล้วนี่เรียกเงินเดือนเท่าไหร่คะ
ชาย2: ผมขอแค่7000ก็พอแล้วครับ ผมต้องใช้เงิน
อ้อ ผมอยากจะให้พี่ดูอะไรหน่อยครับ
พี่เหม่งแกหันไปควักอะไรซักอย่างในกระเป๋าออกมา

มันคืออัลบั้มสมัยที่พี่เหม่งแกออกเทปนั่นล่ะครับ
ในปกแกดูเป็นหนุ่มฮิปฮอปแบบเข้มขลัง ใส่แว่นกันแดด หมวกแร๊พโย่ กางเกงตัวใหญ่เท่าโจงกระเบน
ผมหยิบอัลบั้มแกขึ้นมาดู...
พร้อมเงยหน้าขึ้นมามองพี่เหม่ง...
ในแวบนั้น...ผมสัมผัสได้ว่าห้วงความคิดแกประหวัดไปถึงสมัยที่แกใช้ความรักทั้งหมดทั้งมวลในชีวิตแกร้องเพลงอันแสนสุขใจนั่นเอง...


ผมเองไม่รู้จะช่วยพี่แกยังไงดี หน่วยก้านแกไม่เหมาะกับงานแบบนี้จริงๆล่ะนะครับ
ชีวิตอย่าประมาท มีขึ้นมีลงเสมอ
วันนี้ เราแสนสุขใจกับชีวิต...วันหน้าอาจไม่มีแม้แต่ตัวเราเหลือเลยก็ได้

กล่องแห่งความลับ...

เอาเรื่องนี้ก่อน....
เกิดเหตุการณ์ขำเหนือธรรมชาติขึ้นที่ตู้เย็นบ้านอิช้านค่ะพี่น้อง
ใช่ค่ะ...เหตุเกิดที่”ตู้เย็น” อันเป็นสถานที่แช่กุ้งหอยปูปลาผักดองปลาเค็มกางเกงในผ้าอนามัยฯลฯทุกสิ่งสรรพที่คุณเห็นว่าจะสามารถใส่เข้าไปได้นั่นล่ะค่ะ


วันนี้ เดินเข้าบ้านมา ตั้งท่าเปิดตู้เย็นจะเอาน้ำตามเคย
ตาเหลือบไปเห็น...ตามรูป เอ....ไอ้นั่นมันอีหยัง อิช้านอ้าปากค้าง


ด้วยอารามสงสัย ซูมมมมมมเข้าไป

สามวินาทีถัดไป....ผมหัวเราะก๊ากพร้อมตะโกนถามน้องยุ้ย

หล่อลลลลลลลล น่านมานนนอาร๊ายยยยยยยยย


ใช่ครับ...ทุกท่านที่แวะเวียนกันมาอ่านตาไม่ฝาด
มันคือกล่องตู้เซฟที่คุณๆท่านๆเอาไว้เก็บเงินเพชรพลอยขนเพชรอะไรที่ถือว่าสำคัญสุดกีบนั่นแหละ
หลังตั้งสติได้....
เอ....ไอ้หีบสมบัติพัสถานที่ถูกอัญเชิญมาอยู่ในตู้เย็นแห่งนี้ มันมีอะไรอยู่หนอ??
ตอนแรก...ผมเดา คงไม่พ้นเทลมีมิสทีนสุดไฮโซของน้องยุ้ยแน่ๆ
นานๆที ไอ้ขวดอะไรประหลาดๆก็จะมาโผล่ที่ตู้เย็นของเราอย่างกลมเลืนเคียงข้างปลาทูซึ้งนั้น...


อ้า.....ปริศนาไขกระจ่างแร้น พระแม่หัวเราะคิกคักมาแต่ไกล
ข้างในใส่อะไรไว้อ่ะแม่??
แม่หัวเราะร่า แม่ใส่ชอคกุเระสุดไฮโซแพงระยับเอาไว้
ผมอ้าปากค้าง ห๊า แม่เอาชอคโกแลตใส่ในเซฟ???แถมแช่ตู้เย็นเรอะ???นี่มันภูมิปัญญาชาวบ้านประเภทไหนกัน???

แม่บอก แม่ยั๊วะมาก
วันนั้นแม่อุตส่าห์ไปซื้อชอคกุเระสุดไฮโซนี้มาตั้งหลายร้อย
ผ่านไปครึ่งวัน...ครึ่งกล่องชอคกุเระที่ว่านี้ หายไปพร้อมกับสายลมและแสงแดด
เบื้องต้นสำหนวดสันนิษฐานว่า...คนงานที่บ้านเอาไปแกล้มปูปลาร้าไปแร้น


ด้วยความเสียดายของปนยั๊วะ
แม่เลยจับชอคกุเระที่เหลือใส่เซฟซะเลย
แต่เอ...มันต้อวแช่เย็น
ด้วยระบบบูรณาการ...แม่เลยจับชอคโกแลตใส่เซฟและแช่ตู้เย็นซะเลย
5555555555555555

ด่อยเด้งแอร์ไลน์

ความจริงไม่อยากเขียนเรื่องนี้...
ตั้งแต่ผมขึ้นเครื่องบินมาก็หลายปี...
ไม่ว่าจะได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมาจากสารทิศแห่งหนไหนว่าสายการบินด๋อยเด้งแห่งชาติของเรานั้นไซร้...
เลือกปฏิบัติบ้างล่ะ double standardบ้างล่ะ treatคนไทยยังกะเราเช่าแผ่นดินโลกนี้อยู่บ้างล่ะ
ผมจะเถียงหัวชนฝา..
เฮ้ย ไม่จริง ผมว่าโคกอีด๋อยแอร์ไลน์ของเราบริการดีจะตาย ผมไปไหนมาไหนด้วยสายการบินนี้ได้รับการบริการฉันท์มิตรในยามที่ต้องอยู่ไกลบ้านเสมอมา


ยังจำได้..ตอนที่ยังเรียนหนังสืออยู่ แม่ๆยายๆแอร์รุ่นหม้อปั้นดินเผาก่อนวิวัฒนาการมนุษยชาติถามไถ่กระพ๊มด้วยความห่วงใยร้องไห้ทำไมคะ มาเรียนหนังสือเหรอคะ อ๋อเนี่ยลูกชายก็มาเรียนเหมือนกัน มาไกลบ้านก็แบบนี้ล่ะเนอะฯลฯ
ผมอยากบอกว่า..ในเที่ยวบินเหว่หว้าต้องจากบ้านมาไกลหลายสิบโลแบบนั้น
มิตรภาพฉันท์พี่น้องคนไทยนั้น มันช่วยได้เยอะ...

ตอนไปส่งน้องยุ้ย เราสองคนกระเหรี่ยงอพยพพี่น้องก็ได้แอร์ๆทั้งหลายบนเครื่องช่วยชีวิตหมูหยองหมูกรอบกุนเชียงทั้งหลายแหล่ที่แบกไปไว้
พี่แอร์ยิ้มให้อย่างใจดี...กุนเชียงหมูหยองทำมึนๆแล้วหิ้วเดินผ่านไปเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะ เค้าไม่ตรวจเยอะหรอก

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา...โมโหอย่างแรงค่ะพี่น้อง
เหตุการณ์เกิดที่ด๋อยด๋อยแอร์ไลน์สาขาใหญ่...
ผมไปออกตั๋วล่วงหน้าชนิดที่ต้องเรียกว่าตั้งแต่กระบือโหก สามชาติก่อนจะบินนั่นล่ะครับ
ที่ต้องไปออกตั๋วก่อน เพราะว่าตั๋วโปรโมชั่นนี้ deadlineคือ31กค.
ทั้งนี้ คุณนกยูงได้จัดแจงไปขอเลื่อนให้ที่สนามบิน เพราะมันติดขัดหลายอย่างที่จะจ่ายให้ทันเวลาได้


ตอนแรกคุณนกยูงได้คำตอบว่า โอเคทางแอร์ไลน์จะเลื่อนให้เราเป็นวันที่11 สค.
หากแต่เมือวันพฤหัส ผมได้รับโทรศัพท์จากทางสายการบินว่า ไม่สามารถให้deadlineได้ขนาดนั้น
แต่ทางสายการบินจะผ่อนผันให้เป็น5โมงเย็นของวันที่1ครับ

วันนี้ผมไปจ่ายเงินและออกตั๋วตามที่ทางสายการบินแจ้งไว้
ไปติดต่อเคาน์เตอร์8 สิ่งที่ผมได้รับคือ...
โปรโมชั่นหมดเขตแล้วนะคะ คุณต้องจ่ายเพิ่มอีก6000บาทเป็นตั๋วfull fareค่ะ
อ้าว แต่ทางคุณโทรมาบอกผมเองนะครับ ว่าวันนี้ต่างหากที่เป็นวันสุดท้าย
อ๋อ ทางspace controlที่โทรหาคุณ เค้าคงไม่ทราบเรื่องdeadlineจ่ายตั๋วน่ะค่ะ
ยังไงก็ไม่ได้ค่ะ หรือไม่คุณก็ลองโทรหาcall centerดูนะคะในกรณีนี้


ผมยืนงง ห๊า?คุณให้ผมที่เป็นลูกค้าโทรหาและดำเนินเรื่องเองเรอะ???????
ผมฉุนปรี๊ด เฮ้ย..ได้ไง นี่มึงไล่ลูกค้าให้ไปหาทางเดินหน้าต่อเองเรอะ
ในขณะที่พนง.ท่านนั้นปฏิเสธความรับผิดชอบสถานเดียว เพียงแต่อ้างว่าแผนกโน้นเค้าไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ
ผมเริ่มเสียงดัง อ้าว แล้วแผนกโน้นมันไม่ใช่บริษัทเดียวกับคุณเรอะฟระครับ??
ก็เป็นทางคุณนั่นล่ะ ที่บอกให้ผมมาจ่ายเงินวันนี้ ไม่งั้นผมก็มาจ่ายเมื่อวานไปแล้วสิ
แผนกโน้นเค้าไม่ทราบเรื่องนี่คะ บลา บลา บลาฯลฯ


ในสภาวะที่อีป้าโสดสนิมเกาะนั่นพล่ามแต่คำว่าแผนกโน้นค่ะ แผนกโน้น(ที่เป็นบริษัทเดียวกันนั่นล่ะ)
ผมเริ่มอับจนหนทาง ฮ่วยยย...ได้ไงวะ อยู่ดีๆให้มาเสียเพิ่มอีกตั้ง6000ทั้งๆทีไม่ใช่ความผิดเราซักกะนิด
มือไวเท่าความคิด...ผมโทรหาคุณนกยูงครับ

มจ.ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย.....
คุณนกยูงเมียกระพ๊มผู้แสนน่ารัก...คิดหาหนทางดำเนินการให้ทันที
ขณะที่พนง.อีกสายการบินหนึ่งซึ่งผมเป็นลูกค้า ได้แต่พล่ามคำเหล่านี้..
ลูกค้าไม่เข้าใจเรื่องระบบและกฏ เนี่ยพี่บอกไปหลายครั้งแล้วนะ (แล้วมึงฟังกูหรือเปล่า ว่าบ.มึงนั่นล่ะโทรมาบอกกูเองว่าวันนี้ได้)
แผนกโน้นเค้าไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ
ยังไงก็ไม่ได้ค่ะ บลาบลา ฯลฯ
อ้อ แล้วช่วยหลบไปก่อนได้ไหมคะ ดิชั้นจะได้บริการลูกค้าท่านต่อไปค่ะ (ทั้งๆที่เคสกูมึงยังทำไม่จบอ่ะนะ อีหอกคะ)

คุณนกยูงหายไปครึ่งชม.และโทรกลับมาบอกว่าเธอได้คุยกับsupervisorของทางโคกอีด๋อยแอร์ไลน์แห่งนี้แล้ว
จากการสืบสวน เค้าก็ยอมรับว่าทางทีมเค้าก็ผิด และเค้ากำลังปรึกษาผู้ใหญ่แก้ใขไห้ล่ะแห้ง
แห้งทำใจร่มๆนะ อย่าไปโวยวาย นั่งรอมจ.ก่อนนะคะ


ผมทำตามที่คุณนกยูงสั่ง โอเค ยุบหนอพองหนอ และตั้งท่าจะเดินออกไปทานข้าวฆ่าเวลา
ก่อนจะไปนั้นผมกังวลว่า เออทางทีมนั้นเค้าอาจจะติดต่อไปยังอีป้าโสดนิรันดรนั้นก็ได้ เผื่อเธอหาผมไม่เจอ ผมกลั้นใจเดินไปบอกเธอก่อนไปว่า
พี่ครับงั้นผมไปทานข้าวก่อน ฝากเรื่องด้วยนะครับ
อ๋อค่ะ ดิฉันทานแล้วค่ะ (กรูจะชวนมึงไปทานข้าวเมื่อชะนีสูญพันธุ์จากโลกนี้ไปเท่านั้นค่ะ) (บริการดีเริ่ดเลยนะคะ มึงฟังรึเปล่าฟระคะว่ากรูพูดอาร๊ายยย)


ผมเดินหัวเสียออกไปทานข้าว ระหว่างที่นั่งทานข้าวแบบเซ็งๆอยู่นั้น
มีสายเข้าจากด๋อยเด้งแอร์ไลน์นั่นล่ะครับ
ใจความนั้นคือ มันเป็นความผิดของทางทีมเค้าเอง ซึ่งเค้าจะauthorizeให้ผมเป็นกรณีพิเศษที่จะออกตั๋วได้ครับผม
แต่ทั้งนี้...

ขอผมพูดกับticketerคนนั้นหน่อยได้ไหมครับ??
อ้าวแล้วทำไมคุณไม่โทรไปคุยกันเองที่สนง.ล่ะคร๊า อ๊า ดิ๊นกรี๊ดสุดเสียงด้วยความงง
อ๋อ ผมกลัวโทรไม่ติดน่ะครับ
หลังจากสลบเหมือดด้วยความโมโหไปอีกสามนาทีถ้วน
ดิ๊นกลั้นใจ(อีกรอบ) โอเคค่ะ รอซักครู่นะคะ เดี๋ยวรอดิ๊นพิฆาตเกี๊ยวกุ้งแสนอร่อยอันนี้ให้มลายหายสิ้นไปก่อน แล้วจะวิ่งกลับไปที่สนง.ใหญ่ให้คุณค่ะ
ฮ่วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


ผมว่ามันตลกสิ้นดีเลยฟร่ะครับ
ไอ้บริษัทการบินแห่งชาติที่โด่งดังเด้งไปทั่วโลกแบบนี้นั้น
มันทำงาน ไม่คุยกันและไม่ร่วมมือกันเรอะฟระครับ?????
มันทำงานแบบcustomer self-serviceแบบนี้เรอะฟระครับ??

งานนี้นะครับ ถ้าผมไม่ได้คุณนกยูง ผมคงต้องเอวังด้วยการที่ผมต้องจ่ายตั๋วในราคาเต็มซึ่งมันไม่ใช่ความผิดผมเลยซักกะนิด
เอวังด้วยการที่พนง.ไม่ช่วยอะไรผมซักนิด ทั้งๆที่มันคือหน้าที่
เอวังด้วยการที่ผมเสียความรู้สึกกับด๋อยเด้งแอร์ไลน์นี้ไปอีกนาน

โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ปล.ขอบคุณคุณนกยูงนะครับงานนี้ เมียเราเก่งที่สุดในสามโลก
ปล.2 ทำcomplaintไปแล้วครับ สิ่งที่จะได้ตอบกลับมาคงไม่พ้นความเงียบหรือขอโทษค่ะ ทางเราจะปรับปรงการบริการให้ดีขึ้นๆๆๆไปเรื่อยๆภายในชาติหน้าค่ะ เทือกนั้น