จำไว้

ชีวิต...ยังเส็งเคร็งได้อีก
บางทีก็รู้สึกว่าอยากตายไปให้มันพ้นๆ
อยากไปให้มันพ้นๆ
ไม่อยากมาทำงาน
ขี้เกียจหายใจ หายใจแต่ละทีเนี่ยมันโคตรจะเหนื่อย
เหนื่อยเท่ากับ28ปีที่อยู่บนโลกนี้มานี่ล่ะ

คุณนกยูงก็เครียด
ไม่เป็นไร อย่าคิดมากนะ ผมจะดูแลคุณเองในวันที่มันสุดท้ายแล้วจริงๆ
ผมไม่อยากให้คุณเครียด เดี๋ยววันนึงมันจะไม่สบายเอา
ผมจะดูแลคุณเอง

อันนี้เสียงตะโกนที่อยู่ในใจ
จำไว้ วันไหนที่ใจกูไปพ้นจากที่นี่ได้
กูจะไปให้มันพ้นๆ กูจะไม่หันกลับมามองอีก ไม่มีทาง
มึงจำไว้