อ.นรกผ่านพ้นไปซะที....
วันๆได้ตากแอร์ไม่เกินสามนาที..อิช้านต้องจรลีลงไปวินาสสถานแจ๋วศรี ขัดพื้น กวาดขยะ จัดของ เก็บขี้แมว ฯลฯ
เคืองสุด ก็เมี๊ยวๆทั้งหลายนี่ล่ะย่ะ...
จำได้ลางๆว่าเขียนบ่นไปตั้งกะปีที่แล้ว ว่าพี่ท่าน อึแม่งทุกกองสินค้าทุกสิ่งอัน
หนึ่งปีผ่านไป แตร่ง แตรง แตร๊ง....
มั๊นนนก็ยังมาอึที่เดิม สงสัยดิ๊นคงไปผูกเวรกะมิ๊วๆทั้งหลายนี้ไว้เยอะ
คอยดูเถอะ อย่าให้เผลอนะมึ๊งงง กูจะจับมึ๊งมึงทั้งพ่อแม่ลูก อัปเปหิไปเขมรรรรรรร
(อีป้าได้ข่าวแว่วมาว่า ที่โน่นทานเนื้อแมวกันด้วย แต่ไม่cfm)
มิ๊ว: หนูกลั๊วววกลัวล่ะแม๊ อีลิงมันใจร๊ายยย
มิ๊วมิ๊ว: แม่ก็ไม่อยากไปอยู่เขมรรร (เสียงสั่นเครือ มริ๊ววมิ๊ววมิ้ว) ได้ข่าวว่าอีลิงมันกินชะนีด้วย โหดร๊ายยยยยยย
ระหว่างที่ดิ๊นกำลังก้มเก็บกองอึแมวกองเท่าภูเขาไฟฟูจีอยู่นั้นไซร้...
เก็บไปเก็บมา ด้วยความโมโห+แบกไปทิ้งเหนื่อย
อิช้านเริ่มรู้สึกตัว ตายแร้น..กรูกำลังทำอะไรอยู่ฟระคะนี่ ทำไมไม่ให้แม่บ้านมาเก็บล่ะฟร่ะคะ
พูดถึงแม่บ้าน คิดไปถึงความหลังอีก
ด้วยนิสัยชุ่ย+จ๊กม๊ก เป็นเรื่องปรกติที่โต๊ะอิช้านจะเต็มไปด้วยขวดน้ำมากมาย manufacturing date(วันที่แด๊ก) นับไปได้ปะปนสับสนอยู่
ป้าแม่บ้านผู้ซึ่งปัจจุบันนี้โดนถีบออกไปเล่นหวยอาชีพแล้วไซร้ เคยนินทาอิช้านให้น้องๆฟังว่า
ว๊ายยย ป้าล่ะเหนื๊อยยยยเหนื่อยค่ะคุณสมยศ ขวดน้ำเต็มโต๊ะคุณลิงเลยนะคะ ป้ากลัวว่ามันจะกลายเป็นน้ำเน่าไปแล้วล่ะค่ะ
ทำไมคุณลิงไม่เก็บไปทิ้งบ้างเนอะคะ
(อ้าว อิช้านเป็นแม่บ้านเรอะ ไม่รู้ตัว)
อีกที..นายเดินมา พูดเสียงดังฟังชัดท่ามกลางหัวดำๆของเหล่าลูกน้อง
ลิง..เก็บโต๊ะซะบ้างนะ พี่นึกว่า scrap area (เพล้งงงง)
อ่ะกลับมาเรื่องเดิมต่อ
รางวัลจากการลงไปคลุกฝุ่นดังแป้งของผมอ.ที่ผ่านนั้นไซร้
คือ..การที่อิช้านพาตัวเองไปเที่ยวโรงพยาบาลมาค่ะพี่น้องงง ฮิฮิ สนุกจางง(โอรกกก)
แม่บอกว่าพอเห้อ อย่าไปทำเลย ให้ออกมาทำงานที่บ้านเห้อ มันไม่คุ้มฯลฯ
ออกมาหัดขายของก๊อกๆแก๊กๆก็ยังดี เราจะได้เริ่มมีกิจการของบ้านเราเองซะที แม่พ่อเองก็แก่แล้ว
ระหว่างเก็บกองอึแมวไปเพลินๆ...ผมนั่งคิด...
อืม มันก็คงจะจริงฟร่ะ
ทำต่อไปท่าไม่รุ่ง เพราะโดนใช้งานฉ่ายจับเกิน จนบางทีงงว่าตัวเองถูกจ้างมาตำแหน่งเบ๊หรืออะไรกันแน่ฟระคะ?
ผมคิดมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ อืม อยากเป็นเจ้าของกิจการ ได้มีธุรกิจเป็นของตัวเองท่าจะดี พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยด้วย
วะฮะฮ่า เราจะได้มีเงิน155555ล้าน (ซูดานดอลลาห์) เอาไปซื้อซาเล้ง ฮีโน่ บาจา มาม่าฯลฯ
หันกลับมามองตัวเองอีกที
อ๊ะ คุณลิงผู้ยิ่งใหญ่ ยังถือถุงแฟ๊บและไม้ซักผ้า ขัดโต๊ะเก้าอี้(ที่กลับมาจากจัดงาน)อยู่เลย
ฮ่วยยยยยยยยยย
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
โถ น่าสงสารจัง
อึบรรดามิ้วๆ ทั้งหลายเนี่ย เหม็นสุดยอดแล้วค่ะ ขนาดคนรักแมวอย่างวะวายยังขยาด ไม่ชอบเก็บเลย เหม็นได้ใจ
แต่ อย่างไรก็ตาม จงเก็บอึมิ้วๆ ต่อไป ห้ามทำมิดีมิร้ายมิ้วๆ นะจ๊ะ เพราะแมวเก้าชีวิต ต้องตามมาล้างแค้นแน่ๆ วะฮ่าๆๆ
555+ ซาเล้ง ฮีโน่ 55+ มีไหมเพ่ลิง
เอา อะไรไว้หาบแทนดีกว่าไหม โธ่เอ๊ย น่าสงสารอีกแล้ว งานพี่ลิงนีไม่จับฉ่ายหรอก แค่จับอึไปไว้ที่อื่นมากกว่า 555+ ไม่ใช่ตำแหน่งเบ๊ แต่เป็นตำแหน่งกิตติมศักดิ์น่าพี่
เอาน่ามีงานทำดีกว่าไม่มีงานอะไรทำเลย..(ถึงจะหน้าที่ขนอึแมวก้อตามที)...555555...แต่อย่าส่งไปเขมรเลยค่ะสงสารออก หนึ่งมันพูดและฟังภาษาเขมรไม่ออก (มันคงไม่มีปัญญาจ้างล่าม เพราะถ้ามันมีตังค์มันคงสร้างห้องน้ำส่วนตัวไม่ให้คุณลิงต้องลำบากมาเก็บอึมันหรอกค่ะ) สองมันอยากมี 9 ชีวิตแบบตำนานเล่ากันมา ถ้าคุณส่งไปเขมรตำนาน 9 ชีวิตจบกัน แต่จะมีตำนานเนื้อแมวทรงเครื่องมาแทนมั๊งคะ 55555...
5 5 5 5 5 5 5
น่าสงสารจังเรยคุณลิง
สู้ต่อไป เจียบัน
แนะนำว่า หลังจากเก็บกวาดทำความสะอาดแล้ว ให้เอาพริกไทยไปโรยตรงห้องน้ำจำเป็นของเจ้าเหมียวค่ะ ทำลายกลิ่นเดิมที่เค้าเคยทำไว้ เผื่อจะไม่แวะเวียนมาทำธุระที่เดิมจ้า
มิ๊วๆ น่ารักดีอะ 555555555
จริงๆแล้วถ้าเล่าปกติเนี่ยมันจะน่าสงสารอะลิง
แต่พอลิงเล่าเป็น version ลิงแล้ว มันขำมากกว่า
คิดถึงเด้อ เทคแคร์ล่ะ
Post a Comment