Monday 30 March 2009

จำไว้

ชีวิต...ยังเส็งเคร็งได้อีก
บางทีก็รู้สึกว่าอยากตายไปให้มันพ้นๆ
อยากไปให้มันพ้นๆ
ไม่อยากมาทำงาน
ขี้เกียจหายใจ หายใจแต่ละทีเนี่ยมันโคตรจะเหนื่อย
เหนื่อยเท่ากับ28ปีที่อยู่บนโลกนี้มานี่ล่ะ

คุณนกยูงก็เครียด
ไม่เป็นไร อย่าคิดมากนะ ผมจะดูแลคุณเองในวันที่มันสุดท้ายแล้วจริงๆ
ผมไม่อยากให้คุณเครียด เดี๋ยววันนึงมันจะไม่สบายเอา
ผมจะดูแลคุณเอง

อันนี้เสียงตะโกนที่อยู่ในใจ
จำไว้ วันไหนที่ใจกูไปพ้นจากที่นี่ได้
กูจะไปให้มันพ้นๆ กูจะไม่หันกลับมามองอีก ไม่มีทาง
มึงจำไว้

Friday 27 March 2009

หมอดูพม่า

เมื่อเช้า คุณนกยูงโทรมาเล่าให้ฟัง
ฟังแล้วหูตั้งหางชี้
จะเรื่องอะไรซะอีก...สำหรับอิช้าน คงไม่พ้นเรื่องดูดวงนั่นเอ๊งงง...


อีแม่ป้าเล่าว่า คนรู้จักของเธอไปดูดวงกับหมอดูที่พม่ามา
เรียกว่าฝ่าดงพงไพรเหาะข้ามทวีปไปดูกันเลยว่างั้นเถอะ
หมอดูคนนี้ เค้าเรียกกันว่าหมอดูET ไม่ทราบแน่ชัดว่าชื่อนี้มาจากหนใด
ทราบเบื้องต้นแค่ว่า แกป่วยเป็นโรคโปลิโอ และพิการทางด้านการรับฟังครับผม



แม่นขนาดไหน ไปเชิญรับฟังกัน
อ่ะ สมมุติให้ชื่อ พี่กุ๊กกุ๊กและพี่ตุ๊กตุ๊ก ได้ไปดูเพราะความบังเอิญ
ด้วยความที่หมอดูคนนี้แกคิวยาวมาก(ขนาดอยู่ในพม่านะนั่น) อย่างน้อยต้องจองคิวล่วงหน้าสองอาทิตย์แน้
ถึงจองไปแล้วก็ไม่รู้จะได้ดูหรือเปล่า เพราะคนเยอะมากกกก
พี่สองท่านนี้ มีผู้ใหญ่ทางไหนซักทางจองคิวให้ เลยได้ไปดูกันครับผม



ค่าดูนั้น ฤ หฤโหดที่ USD80 เองพี่น้อง (แพงกว่าหมอดูบ้านเรา5เท่าได้)
หมอดูETนั้น ไม่ได้ดูดวงเลขพม่าหรือใช้โหราศาสตร์ใดๆทั้งนั้น
เท่าที่ผมฟัง ผมว่าแกใช้"เซนส์"ดูล้วนๆ



ดูไปดูมา ตาETบอกให้พี่กก.เอากระเป๋าสตางค์ขึ้นมา
แล้วแกก็เขียนเลขยุกๆยิก
พร้อมบอกว่า ในกระเป๋านี้มีหมายเลขนี้อยู่
มันคือเลขธนบัตร5 Dollarsใบนึงที่อยู่ในกระเป๋านั้นเอง
พี่กก.ถือว่าธนบัตรฉบับนี้เป็นlucky note แกจึงเก็บพกใส่กระเป๋ามาถึงทุกวันนี้ครับ



สำหรับพี่ตต. แม่นจนน่าตกใจไม่แพ้กัน
หมอETแกมองหน้าพี่ตต. และหยิบกระดาษขึ้นมาเขียนเช่นเคย
บนกระดาษนั้น เป็นภาษาอังกฤษ อ่านได้ว่า"วิทยา"
ชื่อของพี่ตต.นั้นเอง ทั้งๆที่หมอดูคนนี้ไม่ทราบชื่อเสียงเรียงนามของแกมาก่อน

ที่สำคัญหมอดูคนนี้เอง...
ครั้งหนึ่งเมื่อประเทศไทยยังรักกับพม่ากับดี ด้วยเรื่องเงินกู้ ท่อแก๊สฯลฯ
ตู๊ดตู๊ดเคยไปดูดวงกับหมอดูท่านนี้
และนี่เป็นต้นตอของข่าวลือที่น่าตกใจว่า
ตู๊ดตู๊ดคือ...
ผมอดคิดตามไม่ได้ อืม...ชื่อก็คล้าย และมีเชื้อสายจีนเหมือนกันด้วย

ได้ฟังดังนั้น อิชั้นไฟร้อนสุมทรวงพรึ่บๆพรั่บๆ
ไป ป้า ไปพม่ากัน วันไหนนัดมาเลย
เอาวะ เขมรก็ไปมาแล้ว พม่าแค่นี่บ่ยั่น อย่างมากก็โดนจับไปปิ้งล่ะฟระ


อิช้านมีเรื่องหนักหนาอุรามาก
จะไปถาม...
ถาม...
ถาม หวยยยยยย....
55555555

Thursday 26 March 2009

ปัญหาครอบครัวแห่งสหประชาชาติ:Wonder Girls

ไม่รู้จะเขียนอะไรดี แต่มีอารมณ์(อะฮร้า อะฮร้า)อยากเขียน
พิมพ์ๆลบๆมา10ทีแล้ว เพราะความคิดกระเจิดกระเจิงกระจุย(จิตไปเซิ้งกระติ๊บเดิ๊บๆอยู่แถวโคกอีด๋อยซักที่)
ทั่นผู้โชมที่หลงเข้ามาอ่าน(ยังมีชีวิตกันอยู่บ้างไหมพี่น้อง)
คงตะโกนถามผมจากภพโน้นไกลลิบๆว่า
ไม่มีเรื่องเขียน แล้วมรึงจะเขียนทำฮะมอยทำไมล่ะจะ สุดหล่อ??
เออฟร่ะ ผมคิดไปวนไปวนมา แล้วกรูจะเขียนทำไมฟระ ในเมื่อไม่มีเรื่องจะเขียน
อ้อ...กรูเหา....ง่ะ ง ด้วย

ตอนแรกกะจะเขียนเรื่องราวขุ่นใจกับไอ้เพื่อนเลิฟ
ก็กลัวจะเข้าข่ายนินทากาเลอะไรแบบนั้นกันอีก
อ่ะ...งั้นตกปายยย
ตอนที่สองจะพล่ามเรื่องชีวิตบัดสีของอิช้านเองอันแสนจะซาเล้ง เซ้งเซ้ง (เซ็ง+เส็งเคร็ง)
อ๊ะ...บ่นมากไปเดี๋ยวมือมีดทั้งหลายจะหาว่ากรูไปก๊อปเนื้อเรื่องช่องเจ็ดมาอีก
(นอกเรื่อง ใครดูอั้มกะเมย์แล้วฮาแตกเหมือนผมบ้างพี่น้อง ประมาณ คุณพี่สองตัวทำอะไรกันอยู่คร้า)
ตอนที่สาม...อิช้านเขียนไปได้ครึ่งหน้าแร้น
หัวเรื่องคือความบัดซบในกระเพาะของดิ๊นเมื่อได้เห็นหน้าXXXที่ทำงานทุกเช้า
เขียนไปเขียนมา ตายแร้น
ถ้ากรูตกงาน โดนถีบออก ณ บัดนาว
ข้อยสิเอาเงินที่ไหน่ไปหาผัวล่ะเด้อ???

หลังจากเพ้อเจ้อมาได้หลายย่อหน้า
อ้อ กรูรู้แร้น เขียนเรื่องนี้ดีกั่ว เขียนได้ซะที เป็นปัญหาชีวิตของกระพ๊มตอนนี้....

เรื่องแม่เจ้าประคุณเพริศแพร้วพรรณรายสายสมรอมรพมานอวตารสถิตย์ปานนางฟ้าตกคูน้ำครำของทูนหัวลิงกังนี้ไซร้
ไม่ปลื้มแม่หญิงWonder Girlsในคอกของข้าพเจ้าทั้งปวง...
สาเหตุน่ะรึ...
แม่นกยูง(กู๊กกก กุ๊กๆๆๆๆ มีท่าประกอบด้วยนะเออ แล้วจะขำ)เอามือเท่าไม้พาย(เปรตค่ะ)ฟาดไปฟาดมา(เริ่มงง=ตีโพยตีพาย)แถวๆหัวผมนี้ หลังจากประเมินการณ์ความบ้าคลั่งไคล้ของผมต่อแม่หญิงทั้ง5ไว้ว่า...
มันอาจะทำลายสถาบันครอบครัวมิตรภาพชายแดนไทย-เขมร

เพราะมิสสมัสหจรรย์ (ไม่ทราบว่าภพไหน) นางหนึ่ง1 Min Sunyeนั้น สวยปานเทพธิดาหญ้าคา ร้องเริ่ด เต้นเก่ง ขาวจั๊วะ
และนาง2 หนึ่งในดวงฤทัยข้าพเจ้าตอนนี้ Sohee ขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะ น่ารักทุกขั้นตอนแม้กระทั่งชีรีดผ้าหรือขัดส้วม
สรุป ข้อหาคือ แม่หญิงพวกนี้นั้นไซร้ มั๊นนน;-
1.ขาวเกินไป
2.สวยเกินไป
3.ขาวเกินไป
4.สวยเกินไป
5.ขาวเกินไป
6.สวยเกินไป
100,000. ขาวและสวยเกินไป

ด้วยความที่อีแห้งมันนอนหลับฝันเปียกเป็นเด็กสาวสมัสหจรรย์หลายคนมากเกิน(ได้ยินเสียง เสื่อมเสื่อมห่วยห่วยมาจากไหนไกลลิบๆประกอบ)ไปจนกินไมได้ นอนไม่หลับ
ดิ๊นอยากจะกรี๊ดดดให้ขนตาหลุดค่ะพี่น้องงงงงงงง
(Subอีสาน - เพื่ออรรถรสในการรับชม) โซฮง โซฮีอะไรนั่น
เกลียดดดด เกลียดดมานนนนน ต้องฆ่า ต้องฆ่า อ๊า อ๊า
ผัววช้านนนนหายยยยยยยยยย ใคร๊จะข้าวววจายบ้างงงงงงงงงงงง(ประพันธ์โดยคุณนกยูง เด้งอย่าบอกใคร)

ด้วยความที่กระพ๊มนั้น โดยจิกกัดเรื่องนี้บ่อยมากจนหัวพรุนไปหมด
ผมเลยต้องแอบๆบ้าคลั่งแม่สาวWGแบบอึดอัดทรวงสุดๆ
เพื่อแก้ปัญหาสังคังครอบครัวนี้แล้วนั้น…
กระพ๊มหาทางออกจนได้ทั่นผู้โชมมมมม....

ไม่ให้กรูชอบWGเรอะ ด๊ายย
กรูไปชอบGirls’ Generationแทนก็ด้ะ
แถมมีตั้ง9นาง โอ้โห เลือกไม่ถูกเลยค่ะพี่น้อง
ผมชอบคนนี้ครับ Tiffany
สาวน้อยคนนี้ ยิ้มทีไร โลกสว่างไสวไปหมด(พ่อชีทำงานการไฟฟ้า)
(อ๊ะ กระทะ ตะหลิวบินผ่านกบาลอิชั้นไปดังฟิ๊วววว)


ขอบคุณ อากู๋ Googleสำหรับภาพปลากรอบ
Definitionของเธอคนนี้จากMTVคือ
The one that shines brighter than jewels, Tiffany
(ขอบคุณกระทู้และใครซักคนในพันทิพนะจ๊ะ)

ในเมื่อWGตกกระป๋องไปแระ ห้ามว่ากันนะเด้ออออออออีป้า

เมื่อเช้าคุณนกยูงคนงามถาม
Tiffanyนี่ใครยะ อีแห้ง
กระเทยที่ไหนอีกล่ะยะนั่น
ฮ่วยยยยยย - -“

Sunday 22 March 2009

My old lady's story

K.Peafowl has gone to her home town,Phuket, and just got back.
she got me some ขนมจีนน้ำยาภูเก็ต. how lovely my old lady is :)
she wants my ma to try it, as she likes it a lot.

to me, the taste is quite difference from here, as it's quite sweeter and creamier.
said that's the normal taste of southern food.well, i just got to know.
i always thought the southern food must be very hot.

the reason she got back to the country was becos of her close friend's wed.
the trip was a curse for her along the way.
when a flight was going to land,there was a very severe turbulance as a result of bad weather.
My old lady was really scared to dead, as it was very up and down.

That's not the end of bad lucks.
along the way to a hotel,a friend of her came to pick her up.
he drove hell fast, and no surpirse, the car got crashed with a motorbike.
A bike rider was fled into the air, and fell on the car's roof.
everyone thought that the girl was dead.
however, it was a miracle that she alived with minor injuries.


after the accident, the driver still drove fast (how shit of him ;( )
In the middle of somewhere, he again put the car in the middle of sort of crash, but the car was safe.
while he was driving, a Honda jazz was chasing for the car too.
then, surely there was a big argue with the Honda.
OMG....



yesterday,we had a blue again.
it was really my fault that i picked on her.
im really sorry. i swear to myself that i won't do this again, and i'll try to be more mature.
please forgive me.
i love only u, and there's no way that it'll ne something else.

Thursday 19 March 2009

sick of it

i was told off by my boss again today. it's really upset and heart broken.

An issue was not my fault at all, but i was blaimed anyway.
aye, i hate the phrases "why didn't u do this and that from time to time?"
"why didnt't u forsee things and learn from past experience then?"

i just couldn't take it, and they came right from my most trusted man here, my boss.

from the incident, i was amazed at myself too how i have been able to stand things here.

im shouting these to the ground.not to anyone.
i feel like shit.

ps. i don't intend to show off or something for this English written entry.
it's just in case, i just don't want someone round here to read and cause more problem.
it's just another fucking bad day here. i dont really care.

fire me.kick me out. i'm sick of it.

ps1.i feel like im all alone.i've been troubled by personal and work matters.
someone help me outta here.

Monday 16 March 2009

See throughกระชากวิญญาณ

อ่านเมนท์คุณนกยูงหน้าที่แล้ว อ่านไปขำไป
คิดไปถึงไอ้เจ้าชุดนอนซีทรูบางแจ๋วสีแดงแรงฤทธิ์ขอบลูกไม้ดำตัวนั้น
มันมีตำนานนนนนนอยู่นะเด้อพี่น้องงงงงงง...

ครั้งเริ่มแรกที่เจ๊แกไปสอยชุดนี้มาใหม่ๆ โอร้ว อ้าว วี๊ดวิ้ว ตู้มบึ้ม ฯลฯ
อีป้าใส่ที...อิช้านสติหลุดกระเจิงกระจุยกันไปไกลถึงโฮโนลูลู สายฝน ริเวร่า (กรูขอตัวช่วยทีค้า โอรกกก)
เมื่อคราอีป้าควักชุดนี้ขึ้นมาใส่ทีไร...
สมันน้อยรุ่นเดอะอย่างอีป้าไม่แคล้วตกเป็นเหยื่อของกรงเล็บหื่นๆของกระพ๊มที
sound effectนั้นไซร้คือ ครอกกกกกก ครอกกกกกกกกกกกกกกกZzzzz ( - -")

เมื่อครั้งวันแซยิดที่ผ่านมา...อีป้าไม่แคล้ว แต่งชุดสวยประหารเป็นชุดออกศึกปฏิบัติภารกิจนางงามจักรยาน
นาทีที่อีป้าเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดโครมันยองประยุกต์นั้นไซร้
อิช้านเริ่มหายใจติดขัดไม่ทั่วท้อง...โอ้วววว ซีทรูใสแจ๋ว ซีทรูใสแจ๋ว

ด้วยจิตคั่งแค้นสะสมต่อเนื่อง อ.ก่อนโน้นคุณดั๊นนนนกยูงเห็ดออกสะพรั่งงามงด(คุณสุกคุณใสรับประเถือก)
ดิ๊นนอนรอคอยด้วยจิตระทวย โอร้วววว ซีทรูใสแจ๋ว ซีทรูใสแจ๋ว
เดินออกมา...อีป้าพุ่งตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง
พิธีกรรมทำสวยทาครีมร้อยขั้นตอนมีมาแต่โบราณเริ่มต้นขึ้น ณ บัดนาว

10นาทีผ่านไป...ดิฉันนอนดิ้นไปดิ้นมาด้วยไฟหื่นสุมทรวง โอร้วววว อ่ะนักเรี๊ยนนน วัน ทู๊ ทรี๊ โฟร์
15นาทีผ่านไป...อีป้ายังคงสติลทาครีมต่อไปอย่างendlessly
20นาทีผ่านไป...ตากระพ๊มเริ่มห้อยยย มั๊นนนนก็ยังคงทาครีมต่อไป ผมเริ่มสงสัย สงสัยมันนั่งสมาธิไปด้วย ครีมจะได้ซึมทราบๆๆๆ
25นาทีผ่านไป...อิช้านเริ่มง่วง พลางคิด ฮ่วยยยย มึงจะทาไปถึงชาติหน้าเลยมั้ย
30นาทีผ่านไป...ผมได้ยินเสียงตู้มต้ามโคร้มคร้ามมาจากโต๊ะเครื่องแป้งไกลลิบๆ
เออ..สงสัยมันเอาเป็ดขัดหน้าอยู่
40นาทีผ่านไป...ดิ๊นไปเฝ้าพระอินทร์แร้น ได้ยินเสียงแม่เจ้าประคุณทูนหัวแว่วๆมาว่า
แห้งๆ รอหน่อยนะคะ อีก155ขั้นตอนเอ๊งงคร้า เดี๋ยวเสร็จแล้วววววว

คืนนั้น สองเรานั้นไซร้รักกันแบบสันติภาพ ไม่มีไผโดนทำร้ายร่างกาย
ไม่ต้องเบิร์นแคลลอรี่ที่ไม่จำเป็นออก

รุ่งขึ้น..อีป้าต้องรีบตื่นเช้าไปเข้าคอร์สเทรนภาษาปะกิตกะที่บ.
ณ เวลาตีห้า ผมลืมตาขึ้นมา เห็นอีป้าหัวตั้งไฟลุกพรึ่บพรั่บดั่งเซนต์เซย่า
เอาชุดนอนสีแดงบางแจ๋วสุดเซ็กส์เสื่อมตัวนั้นขัดร้องเท้าแก้แค้นอยู่ดัง เสื่อมมม เสื่อมมมมม เสื่อมมมมมมมมมม
อีแห้งงงง มึงนอนต่อเลยไป๊ ไฮ้ย่าห์ พร้อมกับขัดรองเท้าระบายแค้นต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน
(เสียงดังแว่วๆมาจากภพโน้นน หนอยแน๊ ไอ้เสื่อม อีผ.ชราภาพ ฯลฯ)

อืม...ป้าๆ ผมว่าสีแดงท่าจะอัปมงคลต่อสถาบันครอบครัวเราสอง
คราวหน้า ลองเปลี่ยนเป็นสีเหลืองงงงงงงง เขียววววว (บุดด้าเบลสสส) น้าๆๆๆๆๆ

Thursday 12 March 2009

HBD คุณนกยูง

Happy Birth Dayแม่ทูนหัว นกยูงหัวปลาหม้อไฟ (แจ้งวัฒนะ)


ขอให้ปีนี้ ปีที่ ตู๊ด ตู๊ด (เดี๋ยวข้อยโดนด่า) เป็นปีที่อีป้าของผมสุขสมหวังในทุกเรื่อง
สุขภาพร่างกายแข็งแรง โรคภัยไม่มีอีกต่อไป
เงินทองไหลมาเทมา (ดิ๊นจะได้ส่วนบุญด้วย) สวยวันสวยคืน เหี่ยวน้อยลงทุกคืนวัน (เพี้ยงง)

ขอให้อีป้ามีแรงบันดาลใจในการทำตัวดีทั้งปี ไม่มีไผมาจุกจิกป้วนเปี้ยนกวนใจสถาบันครอบครัวเราทั้งสอง
ขอให้เราสองคนอยู่กันไปนานแสนนานนนนนนนนนน (ขี้เกียจเปลี่ยนแฟนแล้ว)
ทะเลาะกันน้อยลง ตบตีกันน้อยลง มีช็อตหวานแหววกะเค้าบ้างเห้ออออ
อ้อ การงานผ่านฉลุย ไม่ต้องโดนย้าย ได้ทำงานที่ดีๆต่อไปอีกหลายปีเลยยย

ท้ายนี้ ขออภัยด้วยเด้อ ที่ไม่มีอะไรให้ในวันพิเศษนี้ (กรอบแกรบบบกรอบแกรบบบบ)

Sunday 8 March 2009

General Bae:เบ๊ ทั่วไป

อ.นรกผ่านพ้นไปซะที....
วันๆได้ตากแอร์ไม่เกินสามนาที..อิช้านต้องจรลีลงไปวินาสสถานแจ๋วศรี ขัดพื้น กวาดขยะ จัดของ เก็บขี้แมว ฯลฯ
เคืองสุด ก็เมี๊ยวๆทั้งหลายนี่ล่ะย่ะ...

จำได้ลางๆว่าเขียนบ่นไปตั้งกะปีที่แล้ว ว่าพี่ท่าน อึแม่งทุกกองสินค้าทุกสิ่งอัน
หนึ่งปีผ่านไป แตร่ง แตรง แตร๊ง....
มั๊นนนก็ยังมาอึที่เดิม สงสัยดิ๊นคงไปผูกเวรกะมิ๊วๆทั้งหลายนี้ไว้เยอะ
คอยดูเถอะ อย่าให้เผลอนะมึ๊งงง กูจะจับมึ๊งมึงทั้งพ่อแม่ลูก อัปเปหิไปเขมรรรรรรร
(อีป้าได้ข่าวแว่วมาว่า ที่โน่นทานเนื้อแมวกันด้วย แต่ไม่cfm)

มิ๊ว: หนูกลั๊วววกลัวล่ะแม๊ อีลิงมันใจร๊ายยย
มิ๊วมิ๊ว: แม่ก็ไม่อยากไปอยู่เขมรรร (เสียงสั่นเครือ มริ๊ววมิ๊ววมิ้ว) ได้ข่าวว่าอีลิงมันกินชะนีด้วย โหดร๊ายยยยยยย

ระหว่างที่ดิ๊นกำลังก้มเก็บกองอึแมวกองเท่าภูเขาไฟฟูจีอยู่นั้นไซร้...
เก็บไปเก็บมา ด้วยความโมโห+แบกไปทิ้งเหนื่อย
อิช้านเริ่มรู้สึกตัว ตายแร้น..กรูกำลังทำอะไรอยู่ฟระคะนี่ ทำไมไม่ให้แม่บ้านมาเก็บล่ะฟร่ะคะ

พูดถึงแม่บ้าน คิดไปถึงความหลังอีก
ด้วยนิสัยชุ่ย+จ๊กม๊ก เป็นเรื่องปรกติที่โต๊ะอิช้านจะเต็มไปด้วยขวดน้ำมากมาย manufacturing date(วันที่แด๊ก) นับไปได้ปะปนสับสนอยู่
ป้าแม่บ้านผู้ซึ่งปัจจุบันนี้โดนถีบออกไปเล่นหวยอาชีพแล้วไซร้ เคยนินทาอิช้านให้น้องๆฟังว่า
ว๊ายยย ป้าล่ะเหนื๊อยยยยเหนื่อยค่ะคุณสมยศ ขวดน้ำเต็มโต๊ะคุณลิงเลยนะคะ ป้ากลัวว่ามันจะกลายเป็นน้ำเน่าไปแล้วล่ะค่ะ
ทำไมคุณลิงไม่เก็บไปทิ้งบ้างเนอะคะ
(อ้าว อิช้านเป็นแม่บ้านเรอะ ไม่รู้ตัว)

อีกที..นายเดินมา พูดเสียงดังฟังชัดท่ามกลางหัวดำๆของเหล่าลูกน้อง
ลิง..เก็บโต๊ะซะบ้างนะ พี่นึกว่า scrap area (เพล้งงงง)

อ่ะกลับมาเรื่องเดิมต่อ
รางวัลจากการลงไปคลุกฝุ่นดังแป้งของผมอ.ที่ผ่านนั้นไซร้
คือ..การที่อิช้านพาตัวเองไปเที่ยวโรงพยาบาลมาค่ะพี่น้องงง ฮิฮิ สนุกจางง(โอรกกก)
แม่บอกว่าพอเห้อ อย่าไปทำเลย ให้ออกมาทำงานที่บ้านเห้อ มันไม่คุ้มฯลฯ
ออกมาหัดขายของก๊อกๆแก๊กๆก็ยังดี เราจะได้เริ่มมีกิจการของบ้านเราเองซะที แม่พ่อเองก็แก่แล้ว

ระหว่างเก็บกองอึแมวไปเพลินๆ...ผมนั่งคิด...
อืม มันก็คงจะจริงฟร่ะ
ทำต่อไปท่าไม่รุ่ง เพราะโดนใช้งานฉ่ายจับเกิน จนบางทีงงว่าตัวเองถูกจ้างมาตำแหน่งเบ๊หรืออะไรกันแน่ฟระคะ?
ผมคิดมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ อืม อยากเป็นเจ้าของกิจการ ได้มีธุรกิจเป็นของตัวเองท่าจะดี พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยด้วย
วะฮะฮ่า เราจะได้มีเงิน155555ล้าน (ซูดานดอลลาห์) เอาไปซื้อซาเล้ง ฮีโน่ บาจา มาม่าฯลฯ

หันกลับมามองตัวเองอีกที
อ๊ะ คุณลิงผู้ยิ่งใหญ่ ยังถือถุงแฟ๊บและไม้ซักผ้า ขัดโต๊ะเก้าอี้(ที่กลับมาจากจัดงาน)อยู่เลย
ฮ่วยยยยยยยยยย

Wednesday 4 March 2009

เหนื่อย

เหนื่อยเว้ย
เหนื่อยกายไม่ว่า เหนื่อยใจสิหนักสุด

สองวันมานี้ นายใช้ให้จัดสโตร์ เพราะท่านประธานมาจากเหี้ยประเทศที่ไหนซักที่ จะมาเยี่ยมชมโรงงานของเรา
มีอยู่สองคน จะให้จัดหมดนี้ แถมจะเอาเร็วอีก
คงต้องไปเรียกวิญยาณผีตายโหงแม่บ้านมาช่วยข้อยสิเด่อ

พยายามเต็มที่แล้ว เต็มที่กับลุกน้องจริงๆ มันจะได้มีกำลังใจด้วย
จัดของ ยกของ จนดิ๊นไม่สบายจนได้ เพราะฝุ่นหนา+เยอะ ยังกะตีนภูเขาไฟ
เช้านี้ ด้วยความที่ไม่ทันใจ นายเรียกไปด่าจนได้
"รู้มั้ย ว่าสโตร์เราน่ะมันแย่มาก"
"หรือว่าพี่หวังกับเรามากเกินไป สงสัยพี่ต้องมาดูเองแล้วมั้ง"
"เราจัดการไม่เป็นใช่ไหม"
ฯลฯ สารพันจะหาคำมาเฉือดเฉือนกัน

ที่ผ่านมา...ไม่ว่าจะเรื่องบ้าห่าเหวอะไร ผมเข้าใจนายมาตลอด
คิดมาตลอด คนทำงานด้วยกัน ต้องเข้าใจกัน(แม๊ ยังกะผัวเมีย)

เมื่อเช้านี้ เป็นครั้งแรกที่ทำงานมา โดนนายด่า แล้วน้ำตาจะไหล สงสารตัวเอง สงสารลูกน้อง
แล้วคุณดูบ้างไหม...
ไอ้ที่มันเละๆข้างล่าง มันเละมาตั้งนานแล้ว คนก่อนๆเค้าก็ไม่ทำกัน
มาโทษผมแบบนี้ ถูกแล้วหรือ??