Monday 22 December 2008

สิ่งศักดิ์สิทธิ์

สวัสดีมิตรรักแฟนเพลง
หายไปหลายวัน ไปแอ่วเหนือกลับมาแล้วเจ้า
สนุกดีครับ ทริปนี้ได้ประสบการณ์แปลกใหม่กลับมาเพียบ
ไว้เดี๋ยวจะมาทยอยเล่า หากยังไม่เบื่อกันไปซะก่อนนะครับผม
วันนี้อยากเขียนเรื่องนี้ก่อนเลยครับ
อย่างที่ผมกล่าวและเชื่อมาตลอด
สิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นมีจริงในโลก

เป็นครั้งแรกในชีวิตครับ ที่ขับรถไปเองไกลถึงเชียงราย และกลับมาอย่างปลอดภัย
อ้อ นอกจากจะไถซาเล้งไปได้ไกลถึงขนาดนั้นแล้ว...ที่ภูมิใจมากกว่านั้นอีก แต่นแต๊น
คือ..อิช้านไถYarris เครื่อง1500 ขึ้นดอยแม่สลองมาอย่างไร้อุบัติเหตุด้วยนะคร้าบบบบ^^
ใครเคยไปคงทราบดี ทางขึ้นแม่สลองนี่มหึหฤโหดมาก ยิ่งขึ้นดอยตอนฟ้ามืดแล้วนั้นไซร้
ขับๆไป...ด้วยทัศนียภาพที่ไม่เห็นอะไรสองข้างทางเลย ทางชันและคดเคี้ยว สองข้างทางคือเหว
สิ่งที่คุณอยู่ด้วยตลอดเวลาคือความมืดและความเครียด...
สิ่งที่คิดตลอดเวลาคือ เราต้องไม่ประมาทและมีสติ
คุณนกยูงจะต้องปลอดภัย และผมจะกลับไปหาแม่ให้ได้

ก่อนจะถึงเชียงรายนั้น เวลาประมาณเที่ยงคืน คุณนกยูงเสนอว่า เราควรจะแวะพักที่ลำปางครับผม
เราเข้าแวะพักที่เวียงละคอร(เดิ๊นเขียนไม่ถูก ขออภัยเยาวชนชาติ)

และตอนเช้าไปทานก๋วยจั๊บเจ้าอร่อยที่หน้าสถานีรถไฟลำปางกันมาครับ
อร่อยดีครับ ใครผ่านไปลำปางขอแนะนำเลยครับ


เสร็จจากข้าวเช้าแล้วนั้น เราแวะไปเที่ยวพระธาตุลำปางหลวง
หลายท่านที่นี้เล่นกล้องคงทราบดีกว่าผมเยอะ ที่พระธาตุแห่งนี้นั้น มี เอ่อ ไม่ทราบว่าเรียกถูกหรือเปล่านะครับ องค์เจดีย์ที่ถ้าถ่ายภาพแล้วจะเห็นพระธาตุนั้นกลับหัว ด้วยเหตุผลของแสงและเงา
เสียดายที่เค้าไม่ให้ผู้หญิงเข้าไปครับ ไม่งั้นผมคงจะเข้าไปลองดูบ้าง
มีคุณลุงท่านนึงเข้าไปถ่ายรูป และเอาออกมาให้พวกเราชมกันครับ รูปพระธาตุกลับหัว
ด้วยความที่กระพ๊มตาไม่ถึง หรือว่าบารมีมีไม่พอก็ไม่ทราบได้ ผมมองไม่เห็นล่ะครับ ฮือๆ T_T




หลังจากพระธาตุฯ ผมนึกไปถึงคำบอกเล่าของไอ้เพื่อนรักของผมที่อยู่เชียงใหม่ขึ้นมาได้ครับ
เออ...ที่ลำปางนี่ มีพระดังอยู่องค์นึงนี่นา ไอ้เพื่อนรักเคยพูดไว้ ว่าถ้ามาเหนือจะพามาไหว้ให้ได้
สอบถามไป ได้ความว่า ท่านนั้นคือ หลวงพ่อเกษม เขมมโก แห่งสำนักสุสานไตรลักษณ์ครับผม

ผมนึกสงสัย อืม...ทำไมเค้าถึงเรียกกันว่าสุสานไตรลักษณ์หนอ ทำไมไม่เป็นวัด
มาสืบทราบในภายหลังว่า หลวงพ่อเกษมนั้นเป็นพระสายธุดงค์ครับ (ถ้าใช้ศัพท์ผิด ข้าพเจ้าขออภัย)

เราถามทางชาวบ้านแถวนั้นเพื่อไปยังสำนักฯ ไอ้เพื่อนรักของผมบอกว่า มึงขับไปเหอะ ถามทางใครก็ได้ คนแถวนั้นรู้ทุกคนแหละ

หลวงพ่อเกษม เขมมโกนั้น ท่านได้มรณภาพไปนานหลายปีแล้ว หากแต่สังขารของท่านนั้น ไม่เน่าไม่เปื่อยครับผม
ตอนไปกราบท่านนั้น ผมสังเกตุป้าย บอกว่า ไม่ให้ลงกราบกับพื้น หากแต่ให้พนมมือไหว้หนึ่งที
เราสองคนทำตาม ผมอธิษฐานขอให้มีความสุข ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงดี ความรักโอเค ขอให้เดินทางปอลดภัยและรีบเดินออกมาครับ


สาเหตุเป็นเพราะผมกลัว ทำไมไม่ทราบได้ อาจจะเพราะบรรยากาศด้วย
ก่อนออกจากวัดผมไม่ลืมเช่าพระเสาร์ห้าทรงระฆังมาด้วยหนึ่งองค์
ที่ตัดสินใจเช่ารุ่นนี้มา เพราะเสาร์ห้า เป็นหนึ่งในดวงเกิดของผมเอง

ออกจากสำนักฯมา ก็ใจไม่ดีมาตลอด เพราะเราต้องขึ้นดอยแม่สลองเย็นนั้นครับ
มันหดหู่ มันใจไม่สบาย มันกลัวยังไงบอกไม่ถูก

คืนนั้น เราพักที่สวนหมอกดอกไม้รีสอร์ทครับผม ก่อนเข้านอน ผมยังคงใจไม่ดีและจิตตก




คืนนั้น ผมฝันครับ...
ในฝันนั้น บรรยากาศรอบข้างมืดสนิท ผมยืนอยู่ที่ไหนไม่รู้มีแต่ความมืด...
ทันใดนั้น...ผมเห็นท่านหลวงพ่อเกษม ท่านมาโปรดจากความมืด
จีวรท่านทองอร่าม รอบกายท่านมีรัศมีสีทองส่องสว่าง

ผมรู้สึกได้ ท่านมาโปรด..และท่านมาดูผมและคุ้มครอง
และที่สำคัญคือ ผมไม่ต้องกลัว...

ตื่นเช้ามา เล่าความฝันให้คุณนกยูงฟัง เธอบอกว่านี่เป็นนิมิตหมายอันดี
เราจะเดินทางปลอดภัย เพราะท่านคอยคุ้มครองดูแล

วันนี้ ผมจึงเอาพระหลวงพ่อที่เช่ามาไปเลี่ยมทองมาแล้วครับ^^

อีกเรื่องที่อยากเล่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้น มีจริง
ตอนแรกนั้น ผมตั้งใจจะเอาไอ้Civicแก่ที่บ้านไปเหนือ
หากแต่ด้วยความที่มันแก่200,000กว่าโลเข้าไปแล้ว ด้วยความไม่มั่นใจ หากมันไปเดี้ยงกลางทางนี่แย่แน่นอน
ผมจึงเอาเจ้าซีวิคไปเช็คระยะครั้งใหญ่มาครับ
ด้วยความลังเลและไม่มั่นใจ ก่อนออกจากบ้าน ผมอธิษฐานต่ออาเนี้ย เจ้าแม่กวนอิมที่เคารพนับถือ

อาเนี้ยคร้าบ ช่วยด้วย ผมกลัวว่ารถผมจะเสียระหว่างทาง
หากมันจะต้องเสียจริงๆ ขอให้มันเสียวันนี้เลยได้ไหมครับอาเนี้ย ผมจะได้รู้ว่าไม่ควรเอาไป

ตอนสายๆ ผมเอารถไปเช็คสภาพที่ ค๊อกค๊อก (นามสมมุติ-เผื่อโดนน้ำกรดสาดหน้า)
ไอ้เพื่อนรักของผมนั้นเตือนแล้ว ว่าให้ไปที่ศูนย์ดีกว่า เพราะว่ามั่นใจในคุณภาพได้มากกว่าเยอะ
พวกค๊อกค๊อกนี่นั้น มันเน้นแต่พูดจาดี แต่เสียเงินบาน และทำไม่เนียน

หากแต่ด้วยเวลาอันจำกัด ผมดื้อด้านเอารถเข้าไปทำที่ค๊อกค๊อกจนได้
ทางร้านได้เปลี่ยนผ้าเบรกและสลับล้อหน้าหลังให้ผมครับ เพื่อความปลอดภัย

ตอนแรกที่ขับออกมานั้น คิดว่าอืมคงไม่มีปัญหาอะไรมั้ง ขับดีอยู่
ผ่านมาสามชม.ให้หลัง ขับๆไป เฮ้ยยย ทำไมมันมีเสียงครืดดดด ครืดดด ดังมากๆจากล้อ
เสียงดังเหมือนมีเหล็กเข้าไปขูดกับล้อ อะไรแบบนั้น

วันต่อมา ผมจึงเอารถเข้าไปเช็คที่อู่เดิมอีกครั้งครับ
สิ่งที่พบคือ
มันเปลี่ยนผ้าเบรคผิดรุ่นให้
มันไขน๊อตล้อไม่แน่น
และอะไหล่ซักตัวที่มันติดอยู่กับเบรก มันประกอบไม่ดีเลยไปสีกับล้อ


ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ...
รถเสียจริงๆด้วย...
ผมจึงเปลี่ยนไปเอาเจ้าYarrisไปแทนนั่นล่ะครับ

หลังจากกลับมา ผมนั่งคิด เออดีแล้วที่เราไม่ทู่ซี้เอาซีวิคไป
เพราะดูทางแล้ว มันไม่น่าจะไหวและมันอันตรายมากๆที่จะขึ้นดอยหรือวิ่งไกลๆด้วยรถอายุและสภาพนั้นครับ


ไดหน้า มาเล่าเรื่องไปเที่ยวนะครับ อย่าเพิ่งเบื่อกันน้อ มิตรรักแฟนเพลง^^

5 comments:

violet_ladybird said...

วางแผนจะขับรถแอ่วเหนือเหมือนกันค่ะ เพราพี่สะมีของทั่นน้อง อาสาเป็นสารถี แต่เก็บโปรแกรมไว้ปีหน้า ... เพราะปีนี้ ยุ่งวุ่นวาย จัดสรรเวลาไม่ได้แล้ว

รออ่านเรื่องเที่ยวต่อนะจ๊ะ

Anonymous said...

จากที่อ่านไดอารู่น้องลิงมานานโกฐปี

ทุกไดอารู่จะมีความฝันเสมอ

กุ อยากรู้ว่า



มึงฝันอะไรเยอะแยะค่า

วุ้ย!

Anonymous said...

ยาริสน้อยน่ะเค้าขึ้นชื่อเรื่องด้านความปลอดภัยมากนะจะบอกให้



แต่ยังไงก็เต๊อะ ท่องเที่ยวสนุก เดินทางปลอดภัย กลับมาหาม่ามี๊ได้ทั้งน้องลิงและคุณนกยูง ก็โอเคล่ะ




+++ ^________________________^ +++

l0veisl0ve said...

ไปไหว้พระธาตุลำปางหลวงมาเหมือนกันจ้ะ

รออ่านไดเค้าน๊า^^

Anonymous said...

แอบไปฮันนีมูนมาน่ะเองคุณน้อง ว่าแต่ฝีมือถ่ายภาพใช้ได้นะเนี่ย