หื่น+ห่วย

ไดวันนี้...ชีวิตเน่ารันทดแบบเรทอาร์ของกระพ๊มเอง
ไม่ได้ลามก ไม่ได้อนาจาร แต่เราเอาเรื่องธรรมชาติมาว่ากัน - -"
ใครว่าเรื่องอะฮร้า อะฮร้านี้ไม่เครียด...
เครียด เพราะเรื่องนี้ตัดสินชะตากรรมความรักได้เลยนะเฟร้ยยพี่น้องประชาชี
เครียด โดยเฉพาะกรูนี้ ที่โดยสังคังรุมประนามว่า "ห่วย" อ่ะแถม "ฮ่วย"ด้วย T__T
(ผู้ปกครองโปรดพิจารณา เรท ห หื่น)


เมื่อวานนี้ คุยกับคุณนกยูง รำลึกความหลังที่ไปเสียมเรียบงวดนี้
จากอิช้านที่แทบขโมยฝาชีแม่มาทำปีกกระหัง เอาไส้บินพั่บๆไปเขมรด้วยความคิดถึงปนหื่นนนนนนั้น
มาวันนี้ ทำไมอิช้านนนนนนคิดถึงทริปนี้แบบเคือง เศร้า เหงา เหี่ยว ฟระคะท่านประธาน?


เรื่องมันเป็นฉะนี้ มิตรรักแฟนเพลง
ณ เวลา 2ทุ่ม อีป้าอัญเชิญองค์อาหรับมาแต่ไก่โห่
แห้งๆ สี่ทุ่มค่อยตื่นเนาะ เดี๋ยวเราตั้งนาฬิกาปลุกไว้
ก็ด้ะ สี่ทุ่มก็ด้ะ อิช้านจึงจำใจหลับไปด้วยจิตหื่นเปลี่ยว
เคลิ้มหลับไปแล้ว ยังได้ยินเสียงหายใจตัวเอง หื่นนนน (หายใจเข้า) หื่นนนนนนนนน(หายใจออก)



ดิ๊นตื่นมาตอนสี่ทุ่ม เห็นน้ำลายนองเต็มหน้าอีป้า เพราะอิช้านหลับเอาเป็นเอาตายมาก และมิอาจทัดทานน้ำลายได้เลย
ได้ยินเสียงนาฬิกาอีป้าดัง หื่นนน หื่นนนน (ชาติไหนคะพี่ จะไปซื้อมาใช้บ้าง55)
อีป้า ก็ยังคงสติลสวมวิญญาณแท่งคอนกรีตรถไฟฟ้า (ศิลาจารึกไม่พอ)...
หลับมันต่อไป


มันยังมีสติแวบขึ้นมาสองวิ แห้งคะ อีกครึ่งชม.ค่อยไปอาบน้ำแล้วกันนะคะ
แล้วมันก็ไปเฝ้าพระอินทร์กระหนุงกระหนิงกันสองต่อสอง
เดี๊ยนนั้นไซร้ ทำอะไรไม่ได้มากกว่า หลับตามไปอย่างหอยๆ เอ้ย หงอยๆ


เวลาผ่านไป แตร่ง แตร๊ง แตร๊งงงงง
ณ เวลาเกือบ5ทุ่ม อีป้าเด้งขึ้นมาได้ เพราะพี่ที่บ้านแวะมาเรียกไปทานลูกชิ้นปิ้ง
ฟากดิ๊นนั้น ฤ ก็ยังนอนต่อไป คร่อกกกก ครอ่กกกก


กรูตื่นมาอีกที อีป้าอาบน้ำเสร็จแร้น
แอบตื่นเต้นในใจ โอร้ววว ไอเลิ๊ฟฟฟกางเกงนอนสีแดงลายจุด (สมแล้วที่เป็นลูกคนจีน - -" อีป้าบอก)
ด้วยอารมณ์หื่นพลุ่งพล่าน อิช้านวิ่งร้อยเมตรไปวิ่งผ่านน้ำ ภารกิจเสร็จสิ้นในสามสิบสองวินาที

รีบแต่งตัว..เดินออกมา
พบภาพที่น่าอัศจรรย์ใจจอร์จมาก
อีป้า....คลุมโปง ไปราชการพระอินทร์แร้นนนน ฮือ T______T


กระพ๊มคลานขึ้นเตียงตามมานอนด้วยจิตคั่งแค้น
หากมีใครบันทึกภาพไว้ คงเห็นเปรตลิงไฟหื่นสุมหัวอยู่พรึ่บๆดั่งไฟคยเพลิงโอลิมปิก
ตื่นมาเช้า โอ้โห สดใสจัง ปาเข้าไปเก้าโมงกว่าแร้น นอนตั้งกะสองทุ่ม


สองเรารักกันไม่มีไผโดนทำร้ายร่างกาย ปลอดภัยดีทั้งคู่ แม๊น่าชื่นใจจริง (กรอด กรอด)


ตื่นมา ป้าสะดุ้งตกใจ แอร๊ย ทำไมมีผีพยาบาทนอนตาเหลือกมาเชียวนอนอยู่ข้างๆได้ แง๊
สรุป กรูแอบเคืองนอนมาราธอน
ทีกรูกลับไปเงี้ย เที่ยงคืนมันยังไม่หลับไม่นอน ลั่ลล๊า ดี๊ด๊า


คุณนกยูงบอก ทำไมยะ ก็เราตื่นเต้น คุณจะมาหา
คืนก่อนคุณจะมา เรานอนไม่หลับ เลยลุกขึ้นมาพอกหน้า เพื่อสะมีท้างงงงน้านนนน หน้าจะได้เด้งๆ
พอกไปพอกมา เพลินไปนิด ฮ่วย พิธีกรรมเสร็จสิ้นเอาตอนตีหนึ่งกว่า
แถมต้องตื่ตอนตี4ขึ้นมาปลุกคุณไปสนามบินอีก
ปลุกแล้ว ก็นอนไม่หลับ เพราะตื่นเต้น เลยลุกตั้งกะตี5ไปผัดข้าวผัดสัปปะรดให้แห้งทาน มาแล้วจะได้ไม่หิว
สรุปว่าได้นอนไป3ชม.กว่า เราเลยง่วง ผิดไหมเนี่ยยย หืม???

นี่ชั้นติดภารกิจเพื่อชาติท้างงน้านนน พลาดไปหนเดียว ต้องเอามาเป็นตราบาปกันเลยใช่มั้ยยะ??ฮึ่ยยยยย

อ่ะคราวนี้เข้าใจ ว่าง่วงจริงๆ ให้อภัยก็ด้ะ
คราวหน้า หากผีพยาบาทตนนี้ไปตรวจราชการ มามุขนี้อีก ชิ่งหลับตั้งกะ6โมงเย็น



เราจะส่งคุณไปบวชชี โอเคแมะ? คุณนกยูง