แฟนๆpantip.comคงไม่มีใครไม่รู้จักกระทู้นี้
กระทู้ภาคต่อ !!!!! ใ น คื น ที่ ฉั น เ จ อ ผี Episode 123456789 10 และ11
http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F7305039/F7305039.html
กระทู้นี้เป็นอีกหนึ่งตำนานของพันทิพครับ เพราะอยู่ยงคงกระพันมากกกกกกกกกกกกกก สามปีกว่าแล้วเห็นจะไต้
ตั้งแต่เล่นพันทิพมา ผมไม่เคยเห็นกระทู้ไหน มันจะมีepisodeลากกันยาวยืดได้ขนาดนี้เลยครับผม
เจ้าของกระทู้ในตำนานคือ คุณหนามเตย ลาบไก่ใส่ตับหมูนั่นเอง
เธอคนนี้...ต้องบอกว่าไม่ธรรมดาจริงๆครับ
ในภาคแรกๆนั้น อ่านไปอ่านมา ผมคิดไปซะว่า โอร้วแม่เจ้า เจอผีกันขนาดนี้ จขกท.(เจ้าของกระทู้) ต้องเป็น ญ ถึดทือๆ อ้วนล่ำ ดำบึ้ก เขี้ยวงอกออกมาจรดหู แชร์พันธุกรรมฟันกับอีแร้งอะไรแบบนั้นแหงมๆ...
ด้วยความพิเศษเหนือธรรมชาติเหล่านั้น...ผีมันถึงมาหลอกไงจ๊ะ สาวน้อย (เลวจริงอีลิง - -“)
ที่ไหนได้...
ตามไปอ่านกันดูตามลิงค์ข้างบนนะครับ แล้วคุณจะพบว่า...
คงมีแฟนขับหลายคนของเธอพร้อมจะมากระทืบ กับความคิดอันส้วมส้วมของผมแน่น๊อนนนนน
เพราะ..
ตัวจริงแล้ว...เธอสวยปานนางฟ้า แถมนิสัยดีอีกตะหากครับผม
อ่ะไปจิ๊กรูปมาให้ดูกัน ขอบคุณgoogle.comมา ณ ที่นี้ (ให้เครดิตภาพไม่ถูก เพราะไม่รู้ที่มาคร้า)
นอกจากดิ๊นจะเป็นแฟนขับAFเหนียวแน่นปึ้กแล้วไซร้...
ในฐานที่กระพ๊มเป็นคนเจอผีและสิ่งลี้ลับบ่อยมากๆเหมือนกัน
อิช้าน จึงเป็นแฟนขับ(ลับๆ) ของกระทู้นี้อย่างไม่ต้องสงสัย (ประเด็นคือ จขกท.สวยกระชากใจเค่อะ)
นานๆที ก็จะไปโพสท์เล่าเรื่องเจอผีบ้างครับ
ไม่นานมานี้ ด้วยความไม่มีอะไรทำ กระพ๊มจึงโพสท์เรื่องที่เพิ่งไปเจอมาสดๆร้อนๆลงในกระทู้นี้ครับ
ก๊อปมาเลยแล้วกัน ว่าผมเจออะไรมาช่วงปีใหม่ ท่ามท๊ามมมมม อ๊างง...
ความคิดเห็นที่ 927
เล่าบ้าง วิญญาณที่Sanitka
ก่อนอื่น ขอคารวะดวงวิญญาณผู้เสียชีวิตมา ณ ที่นี้ เจตนาจะนำมาเล่าสู่กันฟังเท่านั้น มิได้มีเจตนาลบหลู่วิญญาณท่านใดทั้งนั้นนะคร้าบ
หลังจากเหตุการณ์ไฟไหม้ได้ไม่นาน เพื่อนผมลงมาเที่ยวจากเชียงใหม่
พอดีวันนั้น นัดทานข้าวกันแถวทองหล่อ ด้วยความคึกคะนองไอ้ที(นามสมมุติ)ถามขึ้นมาว่า
T - เฮ้ย กรูได้ยินข่าว ซานติก้าไฟไหม้ค่อดแรงเลย ผับนี้อยู่แถวไหนของกทมฟระ
ผม - เออ ค่อดน่ากลัวเลย เนี่ยหลอนไปอีกนาน กรูไม่กล้าไปเที่ยวไหนเลยซานติก้าอยู่แถวนี้แหละ เอกมัยทะลุไปสิบนาทีจากนี้ก็ถึง
T - เฮ้ยไปดูกัน กรูอยากดู เป็นข่าวค่อดดังที่ชม.เลยนะเว้ย (อารามคึกคะนอง)
ผม - (ไม่ได้คิดอะไร) เออ วนรถไปดูก็ได้ อยู่แถวนี้เอง ไหนๆเมิงมาแล้ว เมิงจะได้มีอะไรไปโม้กะแถวบ้านเมิงหน่อย
ตอนขับรถไปนั้น ตั้งใจว่าจะวนรถไปดูข้างหน้าแล้วกลับเลย ไม่ได้ตั้งใจไปลองของอะไรแบบนั้น
Tเป็นคนขับรถ ผมนั่งบอกทางไปไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่า เฮ้ย วันนี้ลืมเอาสร้อยพระมานี่นา (ปรกติเจอผีบ่อย เลยใส่ไว้ตลอดครับ)
ท่าจะลืมไว้ที่หัวนอน
ตอนนั่งไปมองข้างทางไปนั้น มีเสียงผู้หญิงมากระซิบข้างหูด้านซ้ายว่า "อย่าเข้าไปเลยย"
ผมตกใจ.. เฮ้ย ผมเป็นคนที่ได้ยินเสียงเตือนพวกนี้บ่อยมากๆ โดยเฉพาะในภาวะอันตรายหรือจะมีเจอสิ่งที่ไม่ดีครับผม
เริ่มใจไม่ดี อ้าปากจะบอกไอ้T เฮ้ยอย่าไปเลย ท่ามท๊าม ที่ไหนได้มาถึงซะแล้ว
T - โหย เมิงดูดิ ไหม้ค่อดเยอะเลย
ทันใดนั้น มันเลี้ยวรถเข้าไปจอดตรงก่อนที่กั้นเลยครับ - -"
ไอ้เราก็แบบ ฮ่วย กรูตั้งใจแค่มาขับโฉบๆ ไม่ได้ตั้งใจมาขนาดนี้เฟร้ย
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว กลัวโดนเพื่อนปรามาสว่าปอดแหก เลยลงไปเดินดูหน่อย แล้ววนรถกลับ
คืนนั้น...ผมต้องไปนอนคอนโดญาติ ก็ได้เรื่อง...
คอนโดบ้านญาติผมนั้น แปลกที่ไม่มีเจ้าที่เจ้าทางครับ และที่ห้องของญาตินั้น ก็ไม่มีเจ้าที่หรือตี่จู้แต่อย่างใด ด้วยแกเป็นคนไม่เชื่อเรื่องทางพวกนี้
กลับมาถึงบ้าน...อืม ใจไม่ดีเลย แปลกจัง ทั้งๆที่คุ้นเคยสถานที่ เวลาอยู่คนเดียว ทำไมเรารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว และมีคนอยู่ด้วยตลอดเวลา..
ทั้งๆที่เหนื่อยจากปีใหม่มาหลายวัน และคิดว่าจะนอนแต่หัวค่ำ ผมพยายามพลิกตัวไปมา ก็นอนไม่หลับซะที
เอาแล้ว ได้เรื่องแล้วแน่ๆไหมล่ะกรู...
สำหรับผมแล้ว ถ้าเจออะไรที่ไม่ดีนะครับ จะนอนไม่หลับอย่างแรก มันเหมือนกับว่าพลังนั้น มันมารบกวนใจและจิต ทำให้นอนไม่ได้
ข่มตาหลับเท่าไหร่ ก็ไม่หลับซะที จนผ่านไปหลายชม. ฮ่วยกรูนอนไม่หลับ เลยลุกขึ้นมาจะเปิดคอมดู
ลืมตาขึ้นมา..สะดุ้งเฮือก ผมเห็นผู้หญิงคนนึง นั่งอยู่ข้างเตียง...
เธอใส่เสื้อสีเขียวขี้ม้าลักษณะเป็นเดรสปล่อยชายอ่ะครับ(ผมเรียกไม่ถูกเด้อ)
มีลายจุดหรือลายปักซักอย่างบนเสื้อสีดำ ผมยาวซอย ผิวค่อนข้างคล้ำ.. เธอนั่งชันเข่า และนั่งนิ่งๆมองผมอยู่แบบนั้น
ด้วยความงง (เวลาเจอผี มันจะไม่กลัวครับ จะออกแนวมึนๆงงๆมากกว่าว่าเอ๊ะ อันนี้อารายย)
ผมมองหน้าเธอ อืม เธออยู่ในวัยรุ่น แต่ทำไมเนื้อตัวเธอมอมแมมด้วยเขม่าสีดำและเปียก
และที่สำคัญ...เธอไม่มีตาทั้งสองข้าง...
ส่วนที่น่าจะเป็นตาของเธอทั้งสองข้างโบ๋ลึกลงมาถึงจมูกเลยครับ
10นาทีผ่านไป เธอก็ยังนั่งนิ่งๆและมองมายังผมแบบนั้น
อารามทำอะไรไม่ถูก นึกขึ้นมาได้ว่า ในมือถือ มีบทสวดชินบัญชรอยู่นี่นา เลยควักขึ้นมาสวด
รอบแรก...เธอก็ยังนั่งอยู่แบบนั้น
รอบสอง...เธอก็ยังไม่ไปไหน
ด้วยความเหนื่อย ง่วง และอยากนอนมากๆจนกลบความกลัวไปซะหมด
ผมเริ่มโมโห เฮ้ย กรูจะนอน ถ้าไม่ไปนะ ผมจะแช่งละนะ ขอให้ บลา บลา บลา (ไม่น่ารักเลยเนอะผมเนี่ย)
สิ้นคำแช่ง เธอก็หายไป และผมก็นอนหลับจนได้ครับ
ตื่นขึ้นมาตอนเช้า เล่าเรื่องผู้หญิงคนนั้นให้รุ่นพี่ที่เคารพฟัง
พี่ท่านด่าผมใหญ่ ไอ้บ้า ทำไมไม่แผ่เมตตา ทำไมสวดชินบัญชร
สวดคาถานี้ มันเหมือนเราเอามีดไปกรีดแทงเค้า แล้วที่บาปกว่ามากๆคือการที่ผมไปแช่งเค้า เพราะคำแช่งแก้ไม่ได้ เค้าอาจจะมาขอส่วนบุญเพราะเดือดร้อนมาก ไม่ได้มาทำร้ายแกซะหน่อย (ช่วงนั้น ยังมีศพบางรายที่ยังระบุเอกลักษณ์ไม่ได้ครับ)
โดนด่าไปหนึ่งยก ผมรู้สึกผิดมากๆ เออ เราไม่น่าทำกับเค้าแบบนั้นเลยเนอะ ด้วยอารมณ์ง่วงปนเหนื่อยเลยกลายเป็นโมโหแท้ๆ..
วันต่อมา ไปเดินตลาด ผ่านร้านขายปลา
ไม่ได้คิดอะไร ตั้งท่าจะเดินผ่านไปจังหวะนั้น มีปลานิลสีดำเมี่ยมสองตัวกระโดดออกมาจากกระบะน้ำ ดิ้นพราดๆอยุ่บนพื้น
เออ..ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็ผิวดำและมอมแมมนี่นา
ถ้าไฟทำร้ายเธอ เราก็ควรจะทำบุญให้เธอแบบเย็นๆ
ผมเลยขอซื้อปลาสองตัวนั้น และเอาไปปล่อยที่แม่น้ำแถวนั้น
ปล่อยแล้ว มันรู้สึกอิ่มเอิบใจ และอะไรบางอย่างบอกผมว่าเธอได้รับและเธอพ้นความทรมานนั้นแล้ว
จากนั้น ผมได้รับสิ่งนี้จากหนามเตยครับ แต๊นน
โอร้ว กรูจะดังงงงง
แต่ตอบปฏิเสธไปแล้วครับผม (น้ำตาไหลแพร่ดๆT_T)
เพราะจะไปบอกเธอยางง๊ายยย
อิช้านเป็นผู้ทอม มิช่ายผู้ช๊ายยยย แง๊วว T__T
คุณนกยูงบอกว่า ดีแร้น อย่าไปออกอากาศเลย
เดี๋ยวแห้งเล่าเผลอไปแทงมุขลาวๆจีบหนามเตยเข้า รายการเค้าจะเจ๊งเอานะยะ
และอิช้านอายยยยยยคร้า
ฮา....
